Bu gece iki defe sındı qelbim. Çaresizce uzandım yatağıma meni qebul eden men olaraq. Yatmaq deyil ki, derdim. Men xeyalınla sen olmaq üçün burdayam. Yanan duyğularımı qelbimin mehreminde hebs etmeye... Ağlayaraq her gün bir damla yox oluram. Xeyalın o qeder yaxın ki, mene seni hiss edirem nefesimle yaşadığım bir şüşede. Heç kesin göre bilmediyi men var orda. Qelbim senden uzadqa sadece yaşayır, amma nefes almır. Heç ne artıq sevindirmir meni. Özümden kenarlaşdırmışam her kesi. Artıq münasibet qurmağı da bacarmıram. Meni yaşadan menim olmayan sevgin ve xeyalındı. Amma artıq yaşamaq hissi çoxdan ölüb mende. Çünki artıq xeyalıma da gelmirsen, çoxdan itmisen gözümden. Meni sevindire bilecek heç neye sevine bilmirem artıq. Adileşib, çox adileşib her şey. Çox yorulmuşam sensizlikle boğuşmaqdan. Mübarize aparmağa gücüm yetmir. Yenilen
men oluram her defesinde. Menim olmasan da qelbimde idin. İndi boş qalmış yerin üçün darıxıram. Orda ola bilmediyin üçün... Men zillet deryasında boğuluram her gece... Göz yaşım tek dostum. Ağlayaraq ölürem. Seni bir an gürmek sonum olmağa yetdi. 2 ildi qelbimde daşıdığım bu sevgi zaman keşdikce böyüyür. O böyüyür mense bitirem, ömrümden ömür verirem bu sevgiye. Sonum yaxınlaşır. Sen geden günden menasını itirib her şey. Gezdiyim her yerde seni görürem. Baxdığım her insanda seni axtarıram sadece... Bir kere üzünü görmek qismet olsa kaş ki, çıxıb getmeden buralardan. Anlayırsanmı meni özüne aşiq etmenin duyuğularını? Kor olmuş qelbimi heç kese yar ede bilmirem. Sürünürem sadece yaşamıram, qelbim yerlerde... Resmine baxdıqda bele özüm öz gözümden düşürem. Bir gün yuxuda gördüm seni, yaşamır o artıq bu heyatda dediler. Ayıldım özümde olmayaraq. Anlamırdım olanları ağlayaraq deli çılğına döndüm. Dayandı nefesim, danışa bilmedim. Xeber tutmaq istedim necesen deye, bacarmadım. Durdu qarşımda bir engel. Unutduğumu zenn etmişdim. Amma yuxuda bele olsa artıq bu heyatda yaşamadığını bilmek ölmüş hisslerimi yeniden oyatdı. Qaytar menden aldıqlarını.

[1] 2 >>