Hiss edirsen, zaman yavaşladı. Gözleri gelir, gözlerinin önüne. Kainatdakı bütün işığı senden gizledir. Bundan sonra başqa göz görmerem, kor oldum deyirsen. Yavaş-yavaş silinir gözleri, gözlerin açılır. Elleri yaxınlaşır ellerine. Başda gözel, için istilenir. Elleri buraxır ellerini. Bütün gözel duyğuların boşalır, üşüyürsen. Ele üşüyürsen ki donaraq öleceyem deyirsen, sonra bir qığılcım çıxır, Qurtulursan. Dodaqları yavaşca deyir dodaqlarına. Nefes almaq bu, indiye qeder aldıklarım boşaymış deyirsen. Dodaqları gedir, nefes ala bilmirsen. Tam bir daha nefes ala bilmeyecem deyerken biri çıxır, seni heyatda tutur.

Aşk seni kiçik bir uşaq kimi görür. Oyuncaq verir xoşbext olursan. Bir Parça edirsen yavaş yavaş. Sonra senden oyuncağını, yani parçanı alir. Ağlayırsan, üsyan edirsen.

Itirme anından sonra heyatın qabağına atdığı her parçanı ümitsizliklerinle ​​itirirsen. Aşk sene istediyini vermediyi üçün, heyatın artıqlarıyla yetinirsen.