Bu memleketde limonlar
ağacdamı bitir,
yoxsa qadınların
ovuclarındamı? Hemidin şeirindendi,
vetendaş Hemid
Herisçinin. Bu setirleri
yazan Hemidin ömründe
birce defe de olsun,
limonsatan qadına acıyıb, merhemet xatirine ondan
“üçü bir manat” komplektli
limonlardan aldığına
inanmıram. Amma bele
real bediiliye göre, ona
minnetdaram. Menim limon satan qadının
heyatını birce setirle ifade
edecek istedadım yoxdur.
Amma içimde o
limonsatanı ölkedeki bütün
limon istehlakçılarına tanıtmaq isteyen bir
reportyor ehtirası var. Ve
düz on ildir ki, men bu
reportaja hazırlaşıram,
daha doğrusu, on ildir ki,
bu reportajı yazıram... Limonsatanı dilençiye
çeviren on il
Seltenet xanımı (heyatın
adla bağlı ironiyasına
baxın!) on ildir tanıyıram.
Hele universitetin birinci kursunda oxuyanda,
Zerger-Palan küçesinde
kiraye qaldığım evde
yaşayanda Seltenet hemin
küçenin tinindece dayanıb,
dörd limonu bir elinde hazır saxlayıb, bir gözü
ile de, yanındakı sarı
limonla dolu hörme
sebetini gözetleyerdi. O
vaxt Seltenet daha cavan,
hem de daha şux idi. Satdığı limonları
teriflemek, teklif etmekle
kifayetlenerdi, alıcının
zehlesini tökmez, inad
elemezdi. Bezen heç lazım
olmasa da, ondan su qiymetine dörd limon (o
vaxt limonun dördü o
vaxtı pulla “bir memmed”,
indiki ekvivalentle 20
qepik idi) almağa
qızırğalanmazdım. Seltenet dörd limonu
hemişe seliqe ile nazik
“pinqvin”e büker, kulokun
başını burub,
gülümseyerek, mene –
tanış alıcısına uzadardı. İller keçdi, universiteti
bitirdim, sekkiz-doqquz iş
yeri, üç-dörd yaşayış yeri
deyişdim. Seltenet Zerger-
Palan küçesinin tininden
heç eskik olmadı. Özü qocaldı, üzü qırışdı,
gözlerinin dibine bir az
mezlumluq çökdü, elleri
şaxtadan çatlayıb,
qalınlaşdı. İller onun
eynindeki sarı kürkün, başındakı boz yaylığın
rengini deyişdi, bozartdı,
köhneltdi, cındırını
çıxartdı. Seltenetin limon
satmaq üsulu da deyişdi:
indi o, daha evvelki, canısulu vaxtlarındakı
kimi limonlarını açıq
eynesiyle

[1] 2 3 ... 8 >>