teklif elemir,
ondan limon almaları
üçün gelib-gedenlere
yalvarır. Bu on il limon satan qadını tedricen
dilençiye çevirdi...
İndi yarılimonsatan,
yarıdilençi Seltenetle
müxbir, jurnalist kimi
deyil, onillik alıcısı, onun halına yanan qadın kimi
elediyim söhbeti size
teqdim eleyirem. Yaşı
ellini teze haqlayıb. Amma
üzden yetmiş yaşı varmış
kimi görünür. Eslinde o danışdıqlarını kim
yaşasa, hele ölmediyine
teeccüblenerdik...
“Qayınanam şorabanı
zibil vedresine töküb,
dedi: get, ordan götür ye!”
- Seltenet xanım,
haralısınız?
- (Diksinir ve cenub
lehcesinde cavab verir)
Bıy, xanım neydi sen allah? Astaralıyam, qıza.
- Size bir sual versem,
xetrinize deymez?
- Niye deyir ki?! Neçe ildi
buradan keçenlerden ele
şeyler eşitmişem ki! İndi senin kimi nermenazik
qızın sözü xetrime
deyecek?
- Siz niye limon
satırsınız?
- Qıza, be neyniyim? - Ne bilim. Heç ne
elemeyin. Niye uşaqlarınız
sizi dolandırmır?
- Üç dene qızım var.
Hamısı Astarada erdedi.
Qayınana, qayınata yanındadı. Gedim,
hansının yerini soyuq
eleyim? Erinin-zadının
yanında niye gözükölgeli
olsunlar? Ele limonumu
satıram da... - Seltenet xanım, lap
evvelden her şeyi danışa
bilersiniz?
- Ne teher yeni, lap
evvelden?
- Deyirem yeni, lap cavanlıqdan bu yana
heyatınızı nağıl
eleyersiniz?
- Eleyerem, e, amma senin
neyine lazımdı menim
heyatım? (doluxsunur) Menim heyatım kimin
neyine lazımdı?
- Ne bilim. Mene
maraqlıdı. Nece oldu ki,
bax elinize sebet alıb,
paytaxtda limon satmalı oldunuz?
Elinden buraxmadığı üç
limonla yanandakı sebetin
yanına çökür. Gözü hele
de gelib-keçenlerdedi. Her
yoldan öten adama potensial alıcı kimi baxır.
Amma söhbetden de
qalmır:
- 17-18 yaşım olanda ele
Astaradan Qasım adlı bir
oğlana ere getdim. Zirek qız idim. Başıma dörd
qatlanmış eski qoyub, elli
kiloluq un, lobya kiselerini
ele rahat daşıyırdım,
deyerdin kişi xeylağıyam.
Amma nolsun? Erimin ailesinin gözünde menim
zirekliyim heç ne idi. Men
hele heç vaxt ele

<< 1 [2] 3 4 ... 8 >>