basdırasıyam. Qızlar
gül kimi mektebe gedirdiler. İndi-indi özüm
adam kimi hiss eleyirdim.
“Erime dedim ki, seni
bıçaqlayaram!”
- Bes, ne oldu? Ele yaxşı
şeyler danışırsınız ki, adamın inanmağı gelmir.
Ele yaxşı heyatdan sonra
niye burada limon
satırsınız?
- Qıza, yaxşı olmağına
yaxşıydı, amma bir derd var idi ki, bayaq dedim
axı, erim sıyıq adam idi.
Gözü hele Astarada
onda-bunda idi. O ki,
qalmışdı, sarı-sarı urus
arvadları ola. Onlar da hamısı deyib-gülen, dünya
veclerine deyil, hamısı
içir, siqaret çekir.
Qasıma da zarafatla “Ka
semsot” deyirdiler.
Qasımın ağlı başından çıxırdı. İlişdi birine. Üç
uşaqnan meni qoydu evin
altında, getdi girdi o
urusun evine. Men işden
gelene qeder qızlarım oda
tökülürdü, o boyunu yere soxduğum da urusun
evinde oturub, onun yad
kişiden olan uşağının
“kalyaska”sını
yırğalayırdı. Qonşuları
görmüşdü, mene gelib, fermada deyirdiler.
Axırda qeyretim yol
vermedi. Bıçağı
götürdüm, getdim girdim
evine. Dedim, seni
bıçaqlayacam! Heç neden qorxmuram. Buranın
hökumeti yaxşı hökumetdi,
meni tutsalar da,
qızlarıma yaxşı baxarlar.
Oxudarlar, adam
eleyerler. Senin kimi biqeyret atadansa, ele
yetim qalsalar yaxşıdı.
Gördü ki, ciddiyem. El-
ayağıma düşdü, yalvardı,
tövbe eledi.
- Azerbaycana niye qayıtdınız?
- Doxsanıncı illerde ara
qarışdı, mezheb itdi.
İyirmi yanvar qırğınından
sonra oralarda da
veziyyet pisleşdi. Evde qorxa-qorxa yatırdıq.
Böyür-başımızda ermeni
çox idi. Her gece ele
bilirdik, gelib bizi
öldürecekler. Sonra da
söhbet çıxdı ki, urusetnen ara bağlanacaq.
Buradakılar bu tayda
qalacaq,
azerbaycandakılar da
orda. Bayaq ele dediyime
baxma ki, deyirdim, ölerem, qayıtmaram. Veten
ayrı şeydi, qıza! Adamı
yandırıb-yaxır.
Raşotumuzu aldıq,
yığışdıq, geldik Astaraya.
Xeyli pul getirmişdik. Dedim, ayrı ev tikdirek, ta
qayınatamgilnen
yaşamayaq. Qasım dedi,
evi neynirsen, o pula
maşın alacam. Pulu verdi
maşına. Rusetden qayıdanda yanağımdan
qan damırdı. Her şey
tezeden

<< 1 2 3 [4] 5 6 ... 8 >>