Bir birlerini çox sevirdiler. Heç
vaxt ölümü, ayrıliği ağıllarina
getirmezdıler. Heç vaxt bir birlerini
darixmağa qoymazdılar. Her gün
bitecek kimi bir birlerine daha da
qüvvetli bağlanırdılar, Her gün bir birlerini ilk günki kimi heyacanla
qarşılayardılar. Elece de heyata
inandılar, elece de özlerini
aldatdılar. Bir gün oğlan dünyalar
qeder sevdiyi sevgilisini görüş
yerine cağırır. Her defeki kimi yene de sevgilisi sevine-sevine görüş
yerine telesirdi, çünki canından çox
sevdiyi sevgilisi ile görüşeceydi.
Sanki neçe illerdi gormediyi
sevgilisi ile görüşeceydi. Amma ki
hemin sevgilisi ile dünen görüşmüşdü. Çox darıxırdı. Görüş
vaxti gelib catdı. Artiq oğlan
hemişeki yerden her gelen kölgeye
boylanıb sevgilisi sanırdı. Artıq qız
da çatmışdı görüş yerine. Geldi
qucaqlaşıb hersetlerini söndürdüler. Salamlaşıb hemişeki
yol ile üz aldılar. Oğlanin kefi yox
idi. Qız hiss eleyirdi ki, onun ne ise
problemi var.
Soruşur: -Heyatım ne olub sene? Cavabinda:Ne olacaq heyatiım heç
ne hemişeki heyecandı ne olmalıdı
ki? Amma ki qız hardan bileydi ki
bu gün canından çox sevdiyi
insanla son görüşe gelibdi. Oğlan
cüret edib ona deye bilmirdi ki artıq anası ona başqa bir qız beyenib ve
gelen heftenin bu günu onun
nisşnıdı. Qız bunlardan bixeber
yoluna davam edirdi. Birden qız
dayandı.
Dedi: -Heyatım sene bir söz demek isteyirem.
Oğlan: -Buyur Heyatım.
Qız: -Isteyiremki sabah seninle
deniz sahiline gedek. Denizi seyr
edek.
Oğlan üzgün halda: Gederik Heyatim Amma ki imkansiz idi. Çünki sabah
o gelecek nişanlısı ile görüşe
cixacaq idi, anasi bele istemişdi.
Oğlan bir gül dükanının qabağında
dayandı. Bir deqiqe gözde gelirem
heyatım dedi ve getdi. 10 deqiqeden sonra qayıtdı. Arxasında gizletdiyi
sari gülü dünyalar qeder sevdiyi
qıza uzatdı. Qız sarı gülü görüb
tutuldu bir anlıq. Yene hemişeki
kimi zarafat elediyini fikirleşdi.
Güle -güle gülü oğlandan aldı. Heçne demedi. Çünki artıq onu bir
zarafat kimi qebul etmişdi o. Oğlan
ise bır

[1] 2 3 4 >>