kelime danışmadan yoluna
davam edirdi. Bir söz deye bilmirdi,
çünki utanırdı bilmirdi ne desin
qıza. Bir 50, 100 metr getmişdiler ki, birden qız dayandı. Oğlan başın
aşağı salmışdı bir söz demek
isteyirdi amma bacarmırdı. Çünki
güruru buna imkan vermirdi. Qız: -Başını qaldır Heyatım ne olub
sene. Oğlan ise istemirdi ki, qız onu
ilk defe olaraq gözleri yaşlı görsün.
Çünki oğlan ağlayırdı. Gözünden
axan yaşları üreyine enirdi sanki.
Qız onun gözlerinin yaşlı olduğunu gördü sanki dünyadan elini üzmüş
bir insana çevrildi bir anda. Elleri
sürüşüb düşdü oğlanın
çiyinlerinden. Dizleri tutmadı ki
qaçsın o cehennemden. Qaça
bilmedi. Neden? Ne üçün? Kim girdi aramiza deyerek ağlamağa başladı
qız. Oğlan ise onu qucaqlayıb bir
yerde ağlamaq istedi amma ki elleri
tutmadı. Çünki onu artıq
qucaqlamağa utanırdı. Qız ise
dünyadan küskün kimi gözlerinden yaşlar süzüle -süzüle donmuşdu
ayaq üste. Birden elindeki Sarı güle sataşdı
gözleri onu bir anda gotürüb qırıq -
qırıq etdi. Aradan 30 deqiqe
keçmişdi artiq sakitleşmişdiler.
Oğlan hadisenin nece oldugünü
danışırdı qıza. Anasının sözünden çıxa bilmeyeceyini soyleyirdi acıqlı
acıqlı. Qız ise hemişeki kimi onu
yene de başa düşmeye mecbur idi.
Bir -birlerini hele de deliler kimi
sevirdiler. Ayrılmaq istemirdiler,
amma ne edeydiler mecbur idiler buna. Oğlan ise hele de düşünürdü
-iki seçim qarşısinda qalmışdı.
Sevgilisi yoxsa Anası. Bir terefde
onu dünyaya getiren anası bir
terefde de onu tanıyıb yeniden
doğulmuş kimi olan sevgilisi. Bir qerar vere bilmirdi. Axı bu qızı tek
buraxıb gede bilmezdi, çünki onu
çox sevirdi.Qız da onu çox sevirdi.
Amma artiq ellerinden bir şey
gelmirdi, Ayrılmalı idiler....... 8 il sonra....
Qız heyat yoldaşı ile parka
çıxmışdı, gezirdiler, amma qız bu 8
il erzinde bir saniye bele olsun
keçmiş sevgilisini ağlından ata
bilmirdi. Hele de onu ilk gün ki kimi sevirdi. Oğlanda onun kimi. Heyat
yoldaşını heç cüre seve bilmirdi.
Çünki onu üreyine bir ad yazılmışdı
o

<< 1 [2] 3 4 >>