korkuyordu.onu hergun arardim.bazen bulurdum bazen bulamazdim.Bir gun aradagimda yengesi bana caglanin rahatsiz oldugunu ve durup dururken bayildigini soyledi.Neyi var sordugumda basi donuyor bazen dedi ama onemli birsey olmadigini soyledi.yengesi bana telefonda o seni cok seviyor dedi ve kapatti.bunlari duyunca onu ne kadar yanimda istiyordum ve hatta turkiyeye onun yanina gitmeyi bile goze almistim.cunku aklima kotu kotu seyler geliyordu ,acaba bir daha goremicekmiydim onu diyordum kendi kendime.yengesini bir gun yine aradim ve bana cagla yok dedi babasi onu doktora urdu, cok fenalasmisti dedi.doktor babasina bir hastaneye gitmesini soyledi ama babasida turk hastanelerine guvenmiyordu ve hollandaya zorunlu donecegini soylemisti.Caglanin bir kac gun sonra hollandaya donecegini ogrendigimde cok sevinmistim.Ve o gunu tam 13 saat havalaninda sadece onu gormek icin bekledim.geldi o da beni gordu ona kosup doyasiya sarilmak istiyordum ama napalim olmuyordu kader degilmis.sonra onunla bulustuk ve bana bayildigini arasira bas donmesi oldugunu ama onemli birsey olmadigini soyledi ve babasiyla burda doktora gidecegini soyledi.bundan sonra olan oldu ve burdaki doktorlar beyninde tumor varmis dediler ben bunu duydugumda dizlerim tutmuyordu ayaklarmin uzerinde duramiyordum ve hep agliyordum oda hastanede yatiyordu ve cok riskli bir ameliyat ama zorunlu oldugunu soylemisler.onun yanina gitmek istiyordum ama oda arkadaslarina sakin gelmesin beni boyle gormesin diye tembih etmis.ameliyat oldu ameliyattan sonra hic gozlerini acamamis vede hic konusamamis dediler.Daha dayanamadim ve gittim hastaneye onu orda gordugum anda yere yikili verdim.abileri annesi hep agliyordu ve annesi bana sadece senin ismini soyledi dedi.yaninda oturup elini tuttum ve yuzunu sevdim ne kadar agliyordum iyi olacaksin gezecegiz seni seviyorum diyordum kulagina, ve elime verdigi reaksiyonu hissediyordum.iki gun orda kaldim doktorlar en son muayenede artik geri donus olmadigini ve bitkisel hayata girdigini

<< 1 ... 3 4 [5] 6 >>