bir daha asla oyle yanmadi...yanmaz...yanmayacak..

Ve o kadar zamanin ardindan anlayisimizi kaybettik..dostluk anlayisini,bagliligi...
aslinda biz kendimizi kaybettik,biz'i,birbirimizi...
Farkli insanlar,farkli yuzler tanidikca birbirimizi goremez olduk artik...Tercihimiz hep farkli yuzler oldu...
Gerceklerden hep kactik,o kovaladi,biz surekli,her seferinde,defalarca ama defalarca kactik...cok uzaklara gittik..kapilarimizi kapattik her seye,adi;yeter ki gitmek diye konulsun dedik ve gittik..

ona soyleyin;tak etmishti hayatin canina ve dur dedi artik!dedigimde kimse bana bu kadar kizmamisti....

Bir aksam,bir hoshchakal kelimesiyle yikildi ichimdeki her sey..Anlamadan,dinlemeden,anlamaya bile calishmadan hoshcakal...
Gitti..tarifi olmayan bir huzun,tuhaf bir bakish,bugulu gozlerle arkasinda birakti her seyi ve gitti...İchimdeki o yangin,o gidishle sondu..
Onu oldurdum...
Yuregimdeki onu oldurdum...
Hem de kendi ellerimle,kendi yuregimle...

ona soyleyin;ben hichbir seyi onu uzmek ichin yapmadim;belki o da.....

İshte o gunden sonra,yanimda olmasi ichin biraktigim elleri tekrar tutmaya basladim,hem de en bastan itibaren;ilk biraktiklarimdan bashlayarak..birazcik sevgi,biraz daha umut,biraz daha deger tashimak ichin..biraz daha...biraz daha....
Gun gelip beni gormek istediginde de hayir dedim..ichimdeki bu ateshi artik sondurmeliydim...ben hayatimi verdim gulen yuzune,gecelerimi verdim,gelecegimden vazgectim ugruna,kendimi biraktim ellerine ve sonuch...
biz degil...
ben...sadece ben..bir ben...

ona soyleyin;donushu olmayan bu gidish hich bu kadar aci olmamisti...

SHimdi gunler geciyor,zaman farkli demlerden chaliyor hayatimda..Firsatlar ariyorum her gecen gun..daha farkli umutlar atiyorum bana verdigi o masmavi,o shirin kutuya..
Umutlar...Ama artik ona dair degil..bize dair degil...

ona soyleyin;hep dedigimiz gibi diyorum artik...hayat ishte,kader,kismet,hayirlisi.......en hayirlisi bu muydu?

Ve bu da son

<< 1 [2] 3 >>