yorulub, elvida demezdi heyata... Qız artıq ölümden qorxmurdu. Sevdiyinden ayrı yaşamağın,ölümden ne ferqi var idi ki? Tekrar yene sevdiyi düşdü yadına... <<Kaş yanımda olaydı>>dedi, genc qız... Gözlerinden son defe öpse, rahatca, ebedi yuma bilerdi, artıq... Yene gözleri bulaq tek çağlamağa başladı... Sevdiyini son defe görmeden, ölmek istemirdi... Az da olsa, sevdiyinden bir xatire alıb, köçmek isteyirdi dünyadan... Amma sevdiyi kim bilir, kiminle beraber, harda idi? Qız öz sevgi dolu qelbini heç kimle bölmemiş, sevdiyinin hesreti ile yaşamışdı... Göresen oğlan kimlese bölmüşdürmü, qelbini? Onun sevgisini silib atdımı gören, qelbinden? Qızın qelbi birden nifretle doldu. Onu düşünende, her deqiqesinin hüznlü keçmesi çetin gelirdi, genc qıza... Ölmek istedi. Artıq, yaşamaq istemirdi bu haqsızlıq dünyasında... Amma sevdiyinden bir xatire almamış, bu dünyadan köçmeyeceyine and içmişdi, genc qız... Kim bilir, belke de sevdiyi onu unudub artıq...Tekrar gözlerini açdı...Derin bir düşündü... Bu an birden qızın atası içeri daxil oldu. Qızına üreyini vermek isteyen bir könüllü tapıldığını dedi... Qız bu xebere heç sevinmedi. Gözleri artıq, yaşla dolmuşdu, qızın... Hemin gece bir genc, gözlerini ebedi olaraq yumdu... Qız ise uğurlu cerrahiye emeliyyatı olundu... Emeliyyatdan bir hefte sonra qız sağaldı. Amma dünya başqa geldi, genc qıza... Sanki, ne ise eksik idi heyatından� .Aradan aylar keçmişdi. Genc qız artıq tamam sağalmışdır... Amma içindeki hesret, kövreklik qurtara bilmirdi... Sevdiyi yadına düşende üreyi evvelkinden de çox ağrıyırdı... <<Bir defe göre bilseydim>>deyib, üreyinde danışırdı, genc qız... Qelbi yeniden sızlamağa başlamışdı, genc qızın. Neye görese her gece bu sızıltılar qefilden güclenir, berk döyünür ve yuxudan oyadırdı, genc qızı... Gülleri çox sevirdi, genc qız. Dibçekde yetişdirdiyi güller var idi ki, hemişe onlarla danışır, derdleşirdi... Bu güllerden en çox sevdiyi qızıl gül idi. Çünki o gül qızla ağlayıb, onunla gülürdü... Amma qız ehd etmişdi

<< 1 [2] 3 4 >>