unutmamış deyim ki, sinende daşıdığın o ürek menimdir... Qelbime yaxşı bax, çünki göz yaşlarımla, adını yazdım ora... Seni senden çox seven bir sevgi var, qelbimin içinde... Seni sevirem, ruhlarımız qovuşuncaya qeder sevecem, sevgilim...>> � Bu sözleri oxuduqdan sonra qız sinesinde daşıdığı üreyin sevdiyi
oğlana aid olduğunu, cerrahiyye emeliyyatından çıxanda gördüyü üzü bağlı, cansız gencin , öz üreyini ona veren sevgilisi olduğunu anladı... Ele hemin anda qız huşunu itirib, ölüm yuxusuna qerq oldu... Amma üreyi döyünmekde davam edirdi... Aradan 20 il vaxt ötür... Üreyi döyünse de, qız hele de ölüm yuxusunda xestexana otağında yatır... Kim bilir, belke sonsuzadek bele yatacaq... Bu da kederli bir hekayenin sonu... Bu hekayeni teqdim etmekde meqsedim, sizleri kederlendirmek deyil... Sadece ibret götürseniz, yeter... Sevmek gözeldirse, sevdiyin şexsi itirmek ise, ezab-eziyyet ve dehşetdir... Ne ise... Sevin, sevilin. Aldadıb, aldanmayın... Uğurlar size...

<< 1 2 3 [4]