bıçaq kimi batmışdı ve baxmağa doya bilmediyim mavi gözlerinden biri axmışdı. Sifetinin yarısı yox idi. Çapalıyırdu mene bir şeyler demek isteyir qanla qablı diger gözünü temizleyerek mene bir şeyler demeye çalışırdı. Yoldan keçen bir yük maşınının tekerinin altından atılan bir daş sifetine batmışdı. Ölercesine bir eşqi, geleceyimizi kibrit böyüklüyünde bir daş parçasının bitireceyini bile bilmezdim. Donuq donuq heç danışa bilmeden üzüne baxmaqdan başqa bir şey ede bilmirdim. Ellerini tutdum qaldırdım başını sineme söykedi ve elimi möhkem- möhkem tutdu. Axan qan ellerimize damlıyırdı.Yoldan keçen bir avtomobil dayanmış bizi seyr edirdi, xestexanaya yetişdirek dediyimde qanlı olduğu üçün götürmedi ve qaçdı getdi. Kimse avtomobile götürmürdü. etrafıma baxıb kömek eden demekden, ona dönüb seni sevirem, meni buraxma, döz demekden başqa bir şey ede bilmirdim. İki deqiqelik bir çırpınışdan sonra qucağımda öldü. Cennet olan Dünya 5 deqiqede cehenneme döndü. Tam doqquz il oldu onu itireni. Özüme olan etibarımı itirdim. Artıq kimseni seve bilmerem, kimsede meni seve bilmez qorxusundan qurtara bilmirem özümü. Bitki menşeli heyatda kimiyem. Tek elimde qalan bu deqiq. bu deqiq vasitesile sizinle paylaşmaq istedim. İtiren, ya da men itirenle paylaşmaq isteyen her kese elleri terlese bele ellerimi buraxmamaları şertiyle elimi uzatdım. Dost, qardaş, yoldaş ne olsanız olun amma elimi buraxmayın. Size seslenirem, elimi buraxmayın ..

<< 1 2 [3]