Bir xestenin heyata baxışı... ( Axira kimi oxuyun deyer )
Xeste" sakitce otağa daxil olur, eyleşir ve telesmeden hekim ile söhbete başlayır:
-Düşünmüsen ki, niye külek kobudcasına mezelenir ağacların ince budaqları ile? Belke, oynayır onlarla, sevir, gizledir qelbinin qaranlıq künclerinde. Demeli,o yazıqdır, o acizdir sevginin qarşlsında, onu qınamayın.
Üstünde min bir ses-küylü hadiseler baş veren asfalt. Qoy qulağını üzerine, nefesini saxla. Eşidirsen? Qışqırır torpaq altdan : "boğuluram, xilas edin!"
Yönlendir gözlerini o ucsuz bucaqsız semalara. He, yağış yağır, sevirsen yağışı, sevinirsen, gülümseyirsen.
Amma dayan! Heç düşünmüsen ki, melekler axmaqlıqlarımızla mübarizeden bezib, qalxıb göylere, tüpürürler üstümüze?
Deniz...Mavi deniz...Gözel çırpınır... Dalğaları qışqırır, duyğuları yere göye sığmır. Hele o ses... O, sahilnen bir birini sevir sanki. O senide sevir sanki. Belke bağırır qulaqlara batmayan sesle, elleri(dalğaları) ile iteliyir, çırpır özünü qayalara "el çekin mennen, yığışdırın gemilerinizi, besdir çapdız meni, besdir sorduz qanımı(neft).
Zelzele, dehşetli zelzele. Niye olur bu hadise? Ata ve oğul misalı götürek. "Ata oğlunu çox istiyir. Balaca oğul sehv hereketler edende, atası onu bağışlaya bilir. Amma bezen onun sebr kasası dolur. Ve herden berk şille vurur oğluna." Buda bize şilledir, özümüze gelek deye.
Çaylar. Onlar hemişe qaçırlar ve ümidleri var. Niye? Çünki mundarlıqları, yalanları, xeyanetleri, ikiüzlüleri, paxıllıqları ve s. görüb baş alıb qaçırlar. Ve heç vaxt dayanmırlar, ele bil "temiz" yer axtarırlar, mehs buna göre de ümidleri var.
İnsanlar çox sırtıqdılar. Doktor, bilirsiz niye? Güneş batdı, hava qaraldı, insanlar elektrik cihazlar keşv etdi. Göl quruyur, süni kanallar yaradılır
Ağaclar boy atır, insanlar onları mehv edir. Ağaclar havanı temizliyir, insanların menasız fabrik ve zavodları kirleyir. İnsanlar vefat edir, o birisiler klon yaratmaq hevesine düşürler.
Doktor, insanlar çox
»Ordan-Burdan
»Oxu zalına keç