Ünsiyyet qurmağı bacarırıqmı?

İnsan ferd olmaqla yanaşı, hem de cemiyyetin bir hissesidir. Her gün çox sayda insanla elaqede oluruq. Ünsiyyet ancaq danışmaq, söhbet etmek, vaxt keçirmek deyil. Eyni zamanda söhbetden faydalanmaq, zövq almaq ve tebii ki, müsahibimizde özümüz haqda xoş teessürat yaratmağa çalışmaqdır. Xüsusen de eger müsahibimizle yeni ünsiyyet qurmuşuqsa.

Savadlı ve gözel nitq yaxşı müsahib olmağın esas şertlerinden olsa da, uzun-uzadı danışıb qarşı terefi bizi dinlemeye mecbur eden, ya da tez-tez sözümüzü kesen adamlarla söhbet bize maraqsız gelir. İnsanlar qulaq asmaqdan çox danışmağı sevirler. Bu gün dinleme medeniyyetine çox ehtiyac duyulur. Hetta efirlerde bele aparıcıların bir çoxunun dinleme medeniyyetinden uzaq olması teessüfedici haldır. Sebeb ne olursa-olsun, müsahibin sözünü tez-tez yarıda kesmek etikadan kenardır. Bezen darıxdırıcı olsa bele dinlemeye mecbur oluruq. Eger insanlarla işleyirikse ve onlarla münasibet qurmalıyıqsa, qulaq asmağı da öyrenmeliyik. Unutmayaq; sadece yaxşı müsahib olmaq da yeter ki, insanların xoşuna gelek. Bunun üçün ünsiyyet zamanı bir neçe cehete diqqet etmemiz lazımdır:

1) Etrafımızdakı insanlarla (xüsusen de gündelik münasibetde olduğunuz iş yoldaşı, qonşu ve s.) ürekden maraqlanmaq. Sadece salam verib ötmemek, hal-ehval tutmaq.

2) Bunu ederken mütleq gülümsemek.

3) Yaxşı dinleyici olmaq: müsahibimize özleri haqqında danışmağa imkan vermek.

4) Müsahibimizi maraqlandıran şeylerden danışmaq.

5) Onu deyerlendirdiyinizi bildirmek.

6) Söhbet zamanı tez-tez “Men” sözünü işletmemek. Bu kimi ifadelerden qaçmaq.

7) En esası müsahibimizle özümüze aid olan meselelerden danışmaq. Üçüncü şexs (ve ya şexsler) haqda, xüsusen de qeybet xarakterli söhbetlere yer vermemek.

Eger bu qaydalara riayet etsek, inanıram ki, müsahibimiz daim bizimle ünsiyyete can atacaq.