vezifemi unutmuşam. Bu hereketimden dolayı üzr isteyirem.
— Allah bağışlasın. Hamımızın gözünün tutulduğu an olur. Esas odur ki, gec olmadan ferqine varaq.
— Haqlısınız. Bir azdan ayılacaq. Bu dermanları götürün. İçinde kağız var. Yazmışam ki hansını ne vaxt qebul etmelidir. Gelen hefte yoxlanışa getirersiniz.
— Oldu. Her şeye göre çox sağolun.
— Borcumuzdur. Sadece unutmuşdum.
— Oğlunuz sizinle öyünmekde haqlı imiş. İnşallah dediyi kimi gelecekde sizin kimi bir insan olar. O size qibte edir.
— Siz...?
— Beli men oğlunuzun müellimesiyem. Allahın işi bu… Qismet deyek.


Heyatda her şey biz insanlar üçündür. Sehv addım ata bilerik. Ömrümüzün sonuna qeder bele olmalıyıq deye bir qayda yoxdur. Esas odur ki, elediyimiz sehvi görüb gec olmadan düzeldek ve ders götürek. Neçe yaşında olursaq olaq daima etrafdakı insanlardan doğru yolu öyrene bilerik. Hetta 8 yaşında olan oğlandan bele....
Hemçinin bilin ki, Yaxşılıq itmir ve Allah her şeyin deyerini bilir.

<< 1 2 [3]

~A_N_T_i_K__V_A_R~ [OFF] (18.11.2012 / 22:55)