yarım dirheme toxum alıb ekdim. Hemin il bol mehsulum oldu, satıb on sekkiz min dirhem qazanc elde etdim. Bir müddetden sonra hemin adam yene meni axtarıb tapdı, yanıma gelib muzdunu teleb etdi. Men bu defe onunla mübahise etmedim, halallıq namine qazandığım bütün pulu ona bağışladım ve onu razı saldım. Ilahi! Bu işi Senin halal-haramını qorumaq xatirine etmişdim. Eger bu işimden razısansa, bizi buradan xilas et!”. Qaya parçası bir az da herekete gelib kenara diyirlendi. Amma hele mağaradan çıxmaq mümkün deyildi.

Üçüncü abidin növbesi gelib-çatmışdı. O da öz ehvalatını danışmağa başladı: “Menim qoca ata-anam vardı. Her gece yatmazdan evvel içmek üçün onlara süd getirib verirdim. Bir gün işden eve gec geldim. Gördüm ki, valideynlerim yatıblar. Süd qabını yataqlarının yanına qoyub getmek istedim. Amma birden ağlıma geldi ki, qabın içine qurd-quş düşer, valideynlerim qaranlıqda südü içib zeherlenerler. Istedim ki, onları oyadıb südü içizdirim, amma yuxularını pozmağa üreyim gelmedi. Qabı elimde tutub yatağın kenarında oturdum ve gözlemeye başladım. Geceyarısı valideynlerim özleri yuxudan oyandılar, men südü onlara içizdirib xatircem oldum ve getdim. Ilahi, özün şahidsen ki, bu emeli Senin razılığını qazanmaq namine etmişdim. Sen de bunun xatirine bize nicat ver“. Hemin an mağaranın girişindeki qaya parçası kenara düşdü ve abidler oradan çıxıb öz yollarına davam etdiler. Belece, Allah yolunda temennasız edilmiş üç emelin savabı onları mağaranın içinde ac-susuz qalıb ölmekden xilas etdi.

<< 1 [2]