Hezret Mühemmed Peyğemberin (s) babası Ebdülmüttelib Beni-Haşim soyunun ağsaqqalı idi ve Mekkede böyük nüfuzu vardı. Ebdülmüttelib çoxlu övlad sahibi idi.

Onun 5 ve ya 6 qadından 6 qızı ve çoxlu oğlu doğulmuşdu. Oğullarının sayını müxtelif menbelerde 10-la 14 arası qeyd emtişler. Bunların en böyüyü Haris, en kiçiyi ise Abbas idi. Peyğemberin atası Abdullahla Hezret Elinin (e) atası Ebu Talib hem de anabir qardaş idiler. Onların o biri qardaşları ise Ebdülmüttelibin başqa arvadlarından dünyaya gelmişdiler.
Peyğemberin emilerinden birinin adı Ebdül-üzza idi. O, Ebu Süfyanın bacısı Ümmi-Cemille evlenmişdi. Ebdül-üzzanın çoxlu serveti vardı. Hezret Mühemmedin (s) peyğemberliye teyin edilmezden evvel emisi ile münasibetleri pis deyildi. Hetta o hezretin qızları Rüqeyye ile Ümmi-Külsum Ebdül-üzzanın oğulları Ütbe ile Üteybeye nişanlanmışdılar (bezi müellifler hetta toy olduğunu ve Peyğemberin qızlarının bu iki qardaşa ere getdiklerini yazırlar). Lakin Peyğember Allahdan vehy aldığını elan etdikden sonra emisi onun qatı düşmenine çevrildi. Atalarının tehriki ile Ütbe ve Üteybe de Peyğemberle aile bağlılığını pozub qızları boşadılar. Ebdül-üzza ile arvadı Ümmi-Cemil mekkelileri Hezret Mühemmedin (e) eleyhine qaldırır, o hezreti gözden salmaq üçün haqqında pis şayieler yayırdılar. Camaat içinde Peyğembere istehza edib tehqir yağdıranların başında bu iki nefer dururdu.
Allah-teala Ebdül-üzza ile Ümmi-Cemilin küfrünün müqabilnde Qurani-kerimin bir suresini onlara hesr etdi. Quranın 111-ci Mesed suresinde buyurulur: “Ebu Lehebin elleri qurusun, qurudu da! (Qiyamet günü) ona ne mal-dövleti fayda verecek, ne de qazandığı. O, alovlu ateşe girecekdir. Onun odun daşıyan övreti de hemçinin! Onun (övretinin) boğazında xurma lifinden hörülmüş ip olacaq”. Bu surede Allah Ebdül-üzzanı Ebu Leheb leqebi ile adlandırmışdı. Ereb dilinde Ebu Leheb “cehennem alovunun içinde olan, yanan” demekdir.
Müselmanlar Mekkeden Medineye hicret etdikden sonra Ebu Lehebin Islama qarşı düşmençiliyi

[1] 2 3 >>