Adı - İblis.
Başqa adları - Haris, Ezazil ve s.
Leqebi - şeytan.
Künyesi - Ebu Mürre.
Yaşı - Hezret Ademden (e) min iller (belke de on min iller) böyükdür.
Atası - yoxdur, Allah terefinden alovdan yaradılmışdır.
Övladları - çoxdur. Hamısına ümumilikde "şeytanlar" deyilir.
Qiyafesi - her şekle düşe bilir. Amma peyğemberlerin, imamlarn ve meleklerin cildine düşmesi qadağandır.
Meqsedi - insanları aldatmaq ve Allahın yolundan uzaqlaşdırıb cehenneme aparmaq.
Ömrü - qiyamet gününe kimi davam edecek.
Keçmiş mekanı - Allahın dergahı.
Hazırki mekanı - kafirlerin ve münafiqlerin qelbi.
Axiretdeki mekanı - cehennem.
Dostları - xebis insanlar ve cinler.
Düşmenleri - peyğemberler, imamlar, övliyalar ve mömin bendeler.
Silahları - insanların tamahı, vesvese, yalan.
Qorxduğu silahlar - iman, teqva, ibadet, dua.


Adına bax, özünü gör

İblisin esl adının Ezazil ve ya Haris olduğunu yazırlar (Ona göre de bezi hedislerde uşağa Haris adı qoyulması meslehet görülmür). Ademe (e) tezim etmekden boyun qaçırdığına ve ilahi lenete düçar olduğuna göre hemin vaxtdan ona Iblis demeye başladılar. "İblis" sözünün ereb dilinden tercümesi "ümidsizliye qapılmış, eli her yerden üzülmüş" demekdir. Qurani-kerimde de eyni kökden olan kelmeler bu menada işledilib (bax: Enam, 44; Rum, 12).
"Şeytan" sözünün ereb dilinde hansı menanı ifade etdiyi barede iki esas nezeriyye mövcuddur. Menaların birine göre bu söz "ş-t-n" kökündendir ve uzaq olmaq menasını verir. Yeni şeytan xeyir ve bereketden uzaq olduğuna, ya da Allahın merhemetinden kenar qaldığına göre ona bu ad verilib. İkinci nezeriyyeye göre bu söz "şate" felindendir ve helak olmaq menasını ifade edir. Çünki hem en böyük şeytan olan İblis, hem de onun elaltıları qiyamet gününde cehennem alovunda helak olacaqlar.
"Şeytan" sözü Iblisden daha geniş anlama malikdir. İslam düşüncesine göre, hem İblis, hem ona tabe olan xebis insanlar ve xebis cinler, hem de Allahın qanunlarına zidd olan bütün menfi hereketler, niyyetler, xeyallar,

[1] 2 3 4 >>