gönderilib. İblis Ademin qarşısında secde etmeyib ilahi emrden çıxdı, bununla da bu üç istiqametin her birinde günaha düşdü. Evvela, küfr etmekle eqidesini itirdi. Daha sonra lovğalanmaqla öz menfi exlaqını nümayiş etdirdi: "O, lovğalanaraq (secde etmekden) imtina etdi ve kafirlerden oldu" (Beqere, 34). Nehayet, Allahın emrinden boyun qaçırmaqla fisqe (günah aludeliyine) düçar oldu: "O, öz Rebbinin emrinden çıxdı" (Kehf, 50).
Allahın yaratdıqları içinde ilk defe tekebbür edib lovğalanan İblis oldu. O, gilden yaranmış İnsanın üstünlüyünü qebul etmekden boyun qaçırdı, "men alovdan yaranmışam, o ise torpaqdan; alov torpaqdan üstündür" deye, ona tezim etmedi. Halbuki, xilqet baxımından İblisden daha şerefli olanlar, yeni nurdan yaradılmış melekler Allahın emrine boyun eyib, Ademin qarşısında baş eydiler. İblis bununla hem de ilk fitnenin esasını qoydu, haqla batili müqayise etdi ve üstünlüyü batile verdi. Hezret Mühemmed Peyğember (s) bu barede buyurub: "Dinde qiyas (müqayise) etmeyin. Dinde qiyas olmaz. Şübhesiz, ilk qiyas eden İblis olub" (Mütteqi Hindi. Kenzül-ümmal, I, 209, 1049-cu hedis; Deylemi. Firdövsül-exbar, V, 204, 7612-ci hedis; Zehebi. Mizanül-etidal, I, 133; Ellame Meclisi. Biharül-envar, II, 286 ve 288).

<< 1 2 3 [4]