şeyden ibaretdirmi?». Sonra İmam aşağıdakı ayeni oxudu: «De: «Eger siz Allahı sevirsinizse, menim ardımca gelin ki, Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın. Allah bağışlayandır, merhemetlidir» (Eyyaşi tefsiri, I, 167-168). Hedisden melum olur ki, Allah-teala sevdiyi bendelerinin adını öz övladına qoymuş atanın bu hereketini savab kimi deyerlendirer; çünki Allahın sevimli bendelerini sevmek ve onların adını yaşatmaq gözel emeldir.
Mesum imamların özleri de bu tövsiyeye emel edirdiler. Meselen, İmam Hüseynin (e) üç oğlu vardı ki, her üçünün adı Eli idi. Onları ferqlendirmek üçün Eliekber (böyük Eli), Eliövset (ortancıl Eli) ve Eliesğer (kiçik Eli) çağırırdılar. Müaviyenin hakimiyyeti zamanında Medine valisi Mervan ibn Hekem bir gün Hezret Zeynül-abidinle (e) görüşüb adını soruşdu (o zaman İmam Hüseyn (e) sağ idi ve Hezret Zeynül-abidin (e) hele imamet mesuliyyetini öhdeye almamışdı). Zeynül-abidin hezretleri (e) adının Eli olduğunu söyledi. Mervan xeber aldı: «Qardaşının adı nedir?». Hezret buyurdu: «Onun da adı Elidir» (sonralar Kerbelada şehid olmuş Eliekber nezerde tutulur). Mervan heyretle dedi: «Atan öz oğulları üçün Eli adından başqa ad tapmayıbmı?». Hezret Zeynül-abidin (e) ehvalatı atasına danışanda İmam Hüseyn (e) buyurdu: «Eger yüz oğlum da olsa, yene onlara Eliden başqa ad qoymaram» (Küleyni. El-kafi, VI, 19).
Qız uşaqlarının adına gelince, hedislerden ve İslam müqeddeslerinin heyat terzinden melum olur ki, en çox beyenilen ve tövsiye edilen qız adları bunlardır: Fatime, Xedice, Mesume, Zeyneb, Ümmi-Külsum, Rüqeyye, Sekine ve s.

<< 1 2 3 [4]