edirler ki, bir gün Şiyma yene Peyğemberin görüşüne gelmişdi. Allahın Resulu adeti üzre onu ayaq üste qarşıladı, ebasını yere serib, Şiymanı onun üzerinde eyleşdirdi, güler üzle onu dindirdi, ayrılanda onu ötürdü.
Şiyma gedenden az sonra ele hemin gün onun qardaşı da Peyğemberle görüşmeye geldi. Peyğember süd qardaşını da mehribanlıqla qarşıladı, amma Şiymaya gösterdiyi ehtiramı ona göstermedi. Peyğemberin öz süd qardaşı ile süd bacısına nisbeten soyuq davranması sehabelerin nezerinden yayınmadı. Qonaq çıxıb gedenden sonra sehabeler Iki Cahan Güneşinden soruşdular: “Ey Allahın elçisi! Niye öz süd qardaşını süd bacına nisbeten bir qeder soyuq qarşıladın? Meger onlar Senin gözünde eyni deyillermi?”. O hezret cavab verdi: “Şiyma öz ata-anasına çox ehtiram gösterir, onlara sevgi ile qulluq edirdi. Amma süd qardaşım bu cür deyildi, valideynlerine münasibetde soyuq davranırdı. Ona göre Şiymaya ondan daha artıq hörmet etdim”.

<< 1 [2]