erini saymırdı. Her gün öz hüsn-cemalını nümayiş etdirib erine minnet qoyurdu: “Sen menim kimi gözel qadınla yaşamağa layiq deyilsen. Ne vaxta kimi ömrümü seninle çürüdeceyem? Padşaha he deseydim, menden ötrü istediyim şeraiti yaradardı”.

Kişi arvadının şıltaqlıqlarına çox dözdü, ona öyüd-nesihet verdi, exlaqını düzeltmeye çalışdı. Amma seyleri heç bir fayda vermedi. Axırda qezeblenib ikinci duasını etdi: “Qoy arvadım dünyada en çirkin qadına çevrilsin!”. Allah o qadının bütün gözelliyini elinden aldı, onu çirkin, qoca bir qarıya çevirdi. Qadın öz emelinden peşman halda bütün günü ağlayıb-sıtqayır, erinden üzr isteyirdi. Övladları da onun bu halından üzülmüşdüler. Kişiye hey yalvarıb-yaxarırdılar: “Anamızın halına daha döze bilmirik. Onun ezabına son qoy. Görmürsenmi, etdiklerinden peşman olub”. Kişinin üreyi yumşaldı, üçüncü duasını dile getirdi: “Ilahi, qoy arvadım öz evvelki veziyyetine qayıtsın”. Allah qadını evvelki görünüşüne qaytardı. Belece, düşüncesizlik üç duanı puç etdi ve erle arvad heç ne qazanmadan öz keçmiş heyatlarını yaşamağa davam etdiler.



Yene keçmiş zamanlarda Beni-Israil qövmünün içinde bir mömin yaşayırdı. Bir gece yuxuda ona Allah terefinden ilham edildi: “Allah sene filan qeder ömür yazıb. Amma bu ömrün ten yarısı var-dövlet ve firavanlıq içinde, o biri yarısı ise kasıblıq halında keçecek. Qerarı sen vermelisen. Hansını evvel isteyirsen: kasıblığı ya varlılığı?”.

Kişi seher yuxusunu arvadına danışdı. Heyat yoldaşı bir az fikirleşenden sonra ona meslehet gördü ki, evvelce ömrünün varlı hissesini yaşamağı Allahdan istesin.

Birden-bire onların yaşayışı deyişdi. Ailenin geliri yüzqat artdı. Kişi neinki mehellede, hetta şeherde sayılıb-seçilen adamlardan birine çevrildi. Ellerine pul geldikce, qadın erine meslehet görürdü ki, kasıblara, ehtiyaclılara yardım etsin, qohum-qonşuya el tutsun. Hamı onları xeyirxah, sexavetli, üreyiyumşaq adamlar kimi tanıyırdı. Çetinliyi olanlar bu eve penah getirir ve kömek görürdüler. Er ve

<< 1 [2] 3 >>