Bagishlayin, sizi bir deqiqe narahat etmek olarmi? - deye o, utancaq terzde, nezaketle dillendi.
Feride coxdan bu teklifin intizarinda imish kimi sevindi. Novbeden ayrilib ona teref addimladi; kirpiklerini ashagi endirerek xefifce qizardi. " Gorunur, bextime bu oglan dushub. Qismetimdir. Gec de olsa, yene rastlashmishiq. Yeqin indi tanishliq verecek, plyajda voleybol oynadigimizi xatirladacaq, sonra da...". Ekremin sesi qizin dushuncelerini yarida kesdi:
- Gerek bagislayasiniz, size eziyyet verirem...
Feride bu sozun muqabilinde ne deyeydi? Meger o, bele bir "eziyyetden" imtina ede bilerdimi?
Ekrem onu qadin paltarlari shobesinin yanina getirdi.
- Uzr isteyirem, - dedi. - Burada, eynen siz boy-buxunda olan bir qiz ucun plash secmishem. Mumkunse onu geyin. Baxim, gorum eyninize nece gelir...
Feridenin ustune sanki qaynar su enderildi.
- Nishanlim dersdedir. Qorxuram o cixinca hamisi satilib qurtarsin. Sonra belesini tapmaq cetindir. - Ekrem saticidan aldigi goy rengli ipek plashi Ferideye gosterdi. - Necedir?
- Yaxshidir. Her kim geyecekse, sagligina qismet olsun. Ancaq, xetrinize deymesin, men maniken deyilem!
Feride pert halda uz donderib, umidsizcesine uzaqlashdi. Oglan, shubhe yox ki, onu tanimamishdi.
Indi ise qadin Ekremi bu veziyyetde gorende, o vaxt elediklerinin peshmanciligini cekdi.
- Yaxshi...bes sen tanimadin men kimem? - deye xeyli sakit getdikden sonra sernishinlerinin qaradinmezliyinden darixan sohbetcil faytoncu xiriltili sesle sukutu pozdu. - Dashdemirem de.. - O, ciynini ustunden qanrilib sifetini Ekreme tutdu. - Bir uzume diqqetle bax, gor yadina dushurem.
Kishinin bu hereketinden qadini, sanki cereyan vurdu; dodaqlarini berk-berk dishleyib, gozlerini yumaraq kunce qisildi: " Bu qoca niye bele xerifleyir!".
Ekrem istehza ile gulumsedi. Birce anda butun bedenini isti ter basdi; xecaletden qusselendi.
Ozu istemeden leytenantin qelbine toxundugunu duyan faytoncu cixilmaz veziyyetde qaldi. Ekremin kor oldugunu o, ancaq indi

<< 1 ... 13 14 [15] 16 17 ... 95 >>