Al, cix haqqini.
- Ade, beyaq dedim ki, hovayidur, dayi bu nodur uzadirsan mene? - Kisi pulu qara setin penceyinin dosh cibine basib, sebetde qalan gulleri de destesleyerek Ekremin qucagina durtdu. - Halal xoshun! Bulari de apar, dayi men mehtel olmiyim. - O, qiraqda dayanmish Yeganeye ishare ile elave etdi. - Bir de, adam helencik ceyran qiza canini da peshkesh eler...
Ekremin danismaga basqa sozu qalmadi:
- Sag ol.
- Bele, öyun abadan! Cibuve min bereket! - deye kisi bosh sebetini goturub elinde yellede-yellede axsam gezintisine axishan adamlarin arasinda gozden itdi.
- Buyurun, Yegane xanim! - Ekrem qiza yetiscek, gulleri ona uzatdi. - O gun olsun sehnede ulduz kimi parlayasiniz. Ayri ne deyim...
Yegane sevincini gizlede bilmedi:
- Siz mene lap xecalet verirsiniz... - O, tezece acilmish simuzer qonceleri sinesine sixib herislikle qoxladi; rayiheden goy, badami gozleri xumarlanib suzuldu ve derinden sine dolusu koks oturdu. - Ah!.. Ne gozeldir!
Ekremin ureyine haradansa cesaret doldu; ne vaxt qizin qulagina picildadi, ozu de bilmedi:
- Siz daha gozelsiniz...
Yegane ozunu esitmemezliye vurdu.
- Bes, hec siz demediniz, adiniz nedir?
- Adim Ekremdir.
- Danisiginizdan bele gorunur, ya shair, ya jurnalistsiniz.
- Xeyr. Adi telebeyem. Universitetde oxuyuram.
Ekrem, yarislarda defelerle istirak etmis, qelebe calmish yaxshi shahmatci idi. Qezetlerde, jurnallarda done-done shekli cixmishdi, haqqinda meqaleler yazilmisdi. Lakin, indi bu barede sohbet salib, oyunmeyi yersiz bildi.
- Astronom olmaq isteyirem, - dedi. - Bu menim coxdanki arzumdur.
- Oho!.. Demek, goyde ulduzlar kesf edeceksiniz? Maraqlidiq... Hec teze bir sey tapmisinizmi?
- Helelik birce ulduz kesf elemisem. Onu da goyde yox, yerde!
Beli, o gun Ekrem Yeganeye etirli qizilgul destesi verdi, sonra ise. . .oz ureyini bagisladi. Gencliyin odlu, ehtirasli, geleceyin sirin arzulari, omrun intehasiz dilekleri ile ashib-dashan ureyini!
Tezlikle mehebbet iki qelb arasinda korpu saldi. Yeganenin

<< 1 ... 25 26 [27] 28 29 ... 95 >>