dayandi; bir muddet hec biri danismadi. Qulaq asdilar. Mugenni qadinin cigirtisi mahninin sonuna nida qoycaq, Yegane de Ekremin kureyini sappiltdatdi:
- Beyendinmi?
- Bele de.. Kohne qaraci havasidir.
Qiz patefonun iynesini qaldirdi. Meyus halda stolun arxasinda eylesdi.
- Esitdiyime gore, anam tez-tez bu mahnini oxuyarmush. Yaziq qadin! Kash indi sag olaydi!..
Ekrem stekanini goturub caydan bir qurtum icdi. Qiza teskinlik verdi:
- Neyleyesen ki! Dunya da bir nov mehmanxanadir. Qonaqlari gelir... Gedir... Hec kes heyatda ebedi yashamir. - O, elini uzadib qizin bileyini oxsadi. - Bari dumanli da olsa, xatirlayirsanmi anani?
Yegane kovreldi:
- Eh!.. Sen ne danisirsan. O men dogulandan ikice gun sonra olub! Iyirmi bes yasi varmis yazigin, ucaboylu, goycek bir qadinmish.
- Sekli dururmu?
Qiz koks oturdu:
- Adindan savayi hec neyi qalmayib.
- Bes atan?
- Atam Daskendde yasayan azerbaycanlilardan olub. Deyirler, anamdan on besh yash boyuk, kobud bir kisi imish. Yola getmedikleri ucun tez de ayriliblar. - Yeganenin sesi titredi. - Men anamin boynunda iken atam onu atib, basqa shehere gedib. Vessalam! Valideynlerim barede ancaq bunlari bilirem.
Sufredeki caylar soyumusdu. Yegane Seltenet xalani sesledi. Arvad yarikonul qapida gorundu.
- Zehmet cek bunlari tezele.
Seltenet xala dinmezce stekanlari goturub gedende Ekrem yavascadan xeber aldi:
- Bu qadin neyindir?
- Hec neyim! Xala demeyime baxma. Qohum-zad deyilik. Menim hec kesim yoxdur. Kimsesizem. Birce sensen yaxin adamim...
Ekrem ister-istemez anasinin sozlerini xatirladi.
"Bari oyrenmisenmi qiz kimlerdendir?"
"Xeyr. Onu sorushmamisham..."
Indi sorushdu da, oyrendi de! Son zamanlar teatrin daimi tamasacilarindan olmus Ekrem, Yeganenin sehneden dediyi sozleri done-done eshidib, ezberlemishdi: "Men hele cocuq iken atadan-anadan yetim qalmis erkoyun qaraci qiziyam!..". Gozelliyine delicesine vuruldugu genc aktrisanin kecmisi ile Ekrem maraqlanmasa da, qaraci rolunda heraretle soylediyi bu birce

<< 1 ... 31 32 [33] 34 35 ... 95 >>