acib hesedle ona baxaraq, oz aralarinda picildasirdilar:
- Zalim qizi yaman varli yerdendir!
- Men bilen, temiz azerbaycanli deyil. Qarisiqdir.
- Yeriyende nece de dosunu qabaga verir...
- Ne eceb bu cagacan musterisi tapilmayib?!
Birce ay sonra Yeganenin daxmasi teze mebellerle, qiymetli xalilarla gelin otagi kimi bezendi. Skafda pal-paltarina, bufetde qab-qacagina yer darisqalliq etdi.
Beli, qonsu qizin soz-sohbeti heyetden - kuceye, kuceden-mehelleye, mehelleden - shehere yayildi.
Herden anasigile gelen Feride aynabendde Yegane ile rastlasib, gorusende, nedense, qelbinde ona qarsi giyli bir ikrah oyanirdi. Teze hemxanalarinin danisigini, hereketlerini beyenmirdi.
- Ay arvad, sen bir ayiq ol. Hamiya eyni gozle baxma. Eve buraxdigin bu qiz hec yaxsi adama oxsamir, - deyirdi. Seltenet ise Feride ile razilasmadi:
- Hele ki, ondan pis ish gormemisem. Bilmirem sen ne ucun bele fikirlesirsen? Sirke tund olar, oz qabini catladar... Mene neyleyecek?
Bir axsam qapisinin doyulduyunu esiden Yegane qrammofonla oxutdurdugu qaraci mahnisini yarimciq kesib, ayaga qalxdi.
- Kimdir? - Xeber aldi. Seltenet xos sifetle iceri girdi.
- Menem, goycek balam. Salam eleykum... Evde tapilmirsan. Coxdandir uzunu gormurem. Ele ureyim istedi sene bir bas cekim..
- Bele xos gelib, sefa getirmisen, xanim. Buyur, eyles.. - Yegane ona yer gosterdi. - Vallah, senden incimeye haqqim var. Bura kocduyum, az qala uc aydir, cemisi uc defe qapimi acmisan. Axi, menim senden savayi kimim var?..
- Onu duz deyirsen, bala. Ancaq gelende de o qeder xecalet verirsen ki, adam hec bilmir neylesin... - Seltenet oturdugu yerde firlanib dord dovresine goz gezdirdi. - Masallah, ne entiqe seyler almisan evine.. Sagligina qismet! Bele baxiram, yaxsi qulluga girmisen...
Yegane, bufetden lelegule cixararaq bullur vazalara tokub, stolun ustune duzdu.
- Xeyr, hele islemirem. Arabir o ayrildigim kisi pul gonderir. It kimi pesmandir! Yazir ki, yigis gel, barisaq..
- Sen ne fikirdesen bes?
- Gozum

<< 1 ... 48 49 [50] 51 52 ... 95 >>