cixdi. Yegane oz otagindan el cekmek istemirdi.
- Gel, yigisaq men olan evde yasayaq, - deyirdi. - Onsuz da yeriniz darisqaldir. Arvadin rahatligini pozmayaq. Bir de... Men xasiyyetde gelinle qayinana cetin yola geder.
- Niye ele fikirlesirsen, Yegane? Anam mehriban qadindir. Sen ondan hec zaman yamanliq gormezsen...
Qiz, ipe-sapa yatmaq istemirdi.
- Her shey bir yana dursun, axi...men ozumle getireceyim cehizi sizin evde hara sigisdiracagam? Alib yigdirdiqlarimi geri qaytarasi deyilem ki...
- Orasi eledir, - deye Ekrem veziyyetden cixmaga behane axtarsa da, qizi bir nov haqli sanirdi.
Illerden beri canindan shikayetlenen Cevahir yaman zeiflemisdi. Arvad nece aylardi, ki, besteri xeste idi. Dava-derman icmekden zinhara gelmisdi.
Mecburiyyet qarsisinda qalan Ekrem, kendde yasayan dul xalasini getirib anasina baxmagi ondan xahis etmisdi. Sabah o, evlenenden sonra, dogrudan da veziyyet cetinlesecekdi. Oz isini yaxsi bilen Yeganenin ise bu cur hereket etmesi, elbette, esassiz deyildi. Bacisi, Cavahirin yanindan getseydi, qadinin eziyyetini cekmek onun ohdesine dushecekdi. Ustelik toy gecesindeki peshmanciliqdan sonra rusvay halda geri qaytarilacagini da gozunun qabagina getirmisdi. Ona gore de Yegane oglani dile tutub, oz otagina getirmeye mutleq razi salmali idi. Ekrem meettel qalmisdi, ne deyeydi? Lakin bu tereddud uzun cekmedi, her shey qizin qabaqcadan dushunduyu kimi oldu ...
Bir seher ehvalinin fenalashdigini duyan Cavahir oglunu cagirtdirib carpayisinin boyrunde oturtdu ve...rahatliqla can verib, kecindi...
Arvadin hele qirxi cixmamishdi ki, mudhish bir xeber ildirim sureti ile alemi burudu; qanli muharibe bashlanmishdi!
Yashidlari kimi Ekremi de herbi komissarliga cagirdilar. Yegane agladi, taleyinden shikayetlendi:
- Men bextiqara bu dunyada bir ag gun gormedim...
Ekrem ona teskinlik vermeye soz tapmadi.
- Olacaga care yoxdur, - dedi. Hemin axsam Yegane cox qeribe bir teklif ireli surdu:
- Meni sevirsense, getme, Ekrem can! Odun, alovun icine

<< 1 ... 51 52 [53] 54 55 ... 95 >>