dodaqlarini marcildatdi ve mecmeyini goturub "Deli ceyran" mahnisini mizildaya-mizildaya getdi.
- Sen olmeyesen here bir firildaqla basini dolandirir! - deye Zakir onun dalinca kesib dogradi. - Bu qocanin ilikleri de biclikle doludur.
Goy lampanin ziyasinda ele bir kayutda her sey lile boyanmisdi. Yeganenin de gorkemi deyismisdi. Qaranliq vitrinde qoyulmus manakene oxsayirdi. Zakir perdeni araladi. Bayir, kayutdan isiq idi. Hele bedirlenmemis ay qayiq tekin semada uzurdu. Cicek-cicek ulduzlu laciverd goylerin eksi ve sahilin ciraqban menzeresi titrek sularla yuyunurdu. Xirda dalgalar sakit, esrarli idi. Lepedoyende qaralan yondemsiz daslarin arasinda bir su perisi de gorunseydi, Xezer bu heqiqi fusunkarligi ile nagila, efsaneye cevrilerdi.
Ani sakitlikden darixan Yegane fujerlere shampan suzdu, ozununkunu goturub dodaqlari beraberine qaldirdi:
- Bir yaxsi soz de, icek.
Zakir alnina tokulmus saclarini hamarlayaraq, stola dirseklendi. Neyese heyfslenirmis kimi koks oturdu ve fujerinden yapisib ireli uzatdi:
- Senin sagligina!
Yegane Zakirin soz xesisliyinden razi qalmadi:
- Ele bu! Bes sonra?
Oglan elave etdi:
- Sen erinden ayrilan gunu menim olacaqsan!
Ekremin telefon danisigindan ehvalatin ne yerde oldugunu Feride texmin etcek, tez cixib getmisdi. Ayri yol tapmamisdi. Yubansaydi, cetin veziyyetde qalacaqdi. Ekrem, adini ilk defe esitdiyi doktor Aslanin baresinde ondan yeqin ki, sorusacaqdi. Feride ise basqasinin aile isine qarismaq, dibine xilt yigilmis suyu bulandirmaq istemirdi.
O gun Ekrem klubda sahmat derneyinin novbeti mesgelesini aparmali idi. Ancaq evden cixmaq hevesinde deyildi. Beyninde dolasiq dusmus kelef kimi, uc fikir bir-birine qarismisdi: "Goresen, Yeganeye ne olub?! Axi, doktor Aslan kimdir?! Feride qefilden niye getdi?! ".
Teskinlik ucun ozu bu suallara cavab arayirdi: " Yegane boyludur. Belke de dunen geceki yuxusuzluqdan, esebilikden sonra hali xarablasib, hekime gedib...".
Meni, sesimden ozge adama - doktor Aslan deyilen birisine

<< 1 ... 66 67 [68] 69 70 ... 95 >>