oxsadiblar. Burada ne var ki?! Qisqanmaq neycun? Bir de axi...teatrda meni tanimirlar, Yeganenin eri olduguma inanmaya da bilerler...".
"Cox guman men iceri otaqda telefonla danisanda Ferideni cagiriblar. Yoxsa, ele xebersiz getmezdi...".
Ekrem, celiyini qar basmis pillekenin surahisine doyecleye-doyecleye asagi enende, bir daha Yeganeni xatirladi. Nigaranciligi artdi. Dayanib, fikrinde nese gotur-qoy eledi ve yene eve qayitdi.
Tualet stolunun siyirmesinin birinden balaca karandas, digerinden dord qatlanmis kagiz tapdi. Is yerinin telefon nomresini yazdi ki, Yegane gelen kimi zeng calsin. Kagizi aparib aynabendde goz qabagina - radioqebuledicinin ustune qoydu.
Qapidan cixmaga hazirlasanda kucedeki xendek yadina dusdu. Qar yagmisdi, ora surusken olacaqdi. Komeksiz kece bilmeyecekdi. Pencereni acib, asagidan qonsunun oglunu sesledi:
- Beli, Ekrem emi! - deye usaq heyete atildi. - Ne buyurursunuz?
- Qeseng bala, gedek meni klubun tinine qeder otur, qayit. Yaxsimi?
- Bu deqiqe!
- Ay berekallah! Varam bele dostluga! Yolda sene entiqe seyler danisacagam...
Usagin eve cumdugu ile, geyinib bayira sicradigi bir oldu.
- Men hazir, emi! - deye o, kohne paltosunun yaxasini duymeleye-duymeleye aynabende girende, qapidan iceri dolan yel, perdeleri esdirdi, radioqebuledicinin ustundeki kagizi yere saldi.
- Gedekmi?
- Gedek!
Oglan tukleri tokulmus papaginin qulaqlarini endirib, Ekremin bileyinden yapisdi.
Telefon cingildedi.
- Dayan, gorum kimdir?
- Ey!.. Qoymazlar ki! - deye usaq yubandiqlari ucun gileylendi.
Danisan klubun mudiri idi:
"- Zehmet cekib gelmeyin, kuceler suruskendir... Mesgeleni texire saldiq...".
Ekrem aynabende qayitdi.
- Gedesi olmadiq, dostum...
Oglan kederlendi. Baxislarindan naraziliq yagdi; konulsuz halda papaginin qulaqlarini qaldirdi. Ellerini cibine qoyub divara soykendi. Birden gozu bayaq yere dusen kagiza satasdi. Eyilib goturdu.
- Ekrem emi...
- Ne var, bala?
- Bu seninkidir?
- Oglum, gormurem axi, o nedir?
Usaq, benovseyi

<< 1 ... 67 68 [69] 70 71 ... 95 >>