korpeniz.
Qari doluxsundu. Fikret sukanin arxasinda eyleshib xadimeye bir daha raziliq ederek, mashini herekete getirdi.
- Anan ne eceb gelmedi? - deye dogum evinin yashil heyetinden kuceye burulanda Gunesh sorushdu.
- Evde senin ucun xorek hazirlayirdi.
- Ne bishirirdi?
- Quymaq.
Fikret boylanib qarshisindaki kicik aynadan, dala baxdi:
- Menim pencerem aciqdir, size soyuq olarsa, ortum.
"Size!". Onun bu sozu Guneshle ogluna aid idi.
- Yox, ortme, qoy ushaga yayin havasi deysin.
Mashin genish bir prospekte cixdi. Fikret cox asta sururdu. Gunesh bayira tamasha edir, ne haqdasa fikirleshirdi. Deniz lap yaxinda idi. Sahilde oynashan kopuklu dalgalarin shiriltisi eshidilirdi. Uzaqlarda sular gomgoy gorunurdu.
- Fikret!
- Ay can!
- Lepedoyendeki o hundur, qara dash sene tanish gelmir?
- Beli, bilirem neye ishare vurursan. Siz menimle olmasaydiniz, bu deqiqe cixib, lap paltarli onun ustunden yene suya tullanardim.
O ister-istemez ilk gorush axshamini xatirladi. Indi ise ata olmushdu.
- Gunesh, oglumuza ad fikirleshmemisen?
- Onu ananla meslehetleshmek lazimdir.
Fikret bir siqaret cixarib damagina qoydu, ushaq yadina dushcek, tez agzindan alib qiraga atdi. "Bundan sonra hec evde de cekmemeliyem" - deye ozluyunde qet etdi.
- Anamin arzusu odur ki, nevesini atamin adi ile - Nadir cagiraq. Bilmirem buna sen nece baxirsan?
Fikret elini pencereden cixarib sola dondu. Gunesh bir anliga susdu. Ne cavab vereceyini fikirleshdi. Eslinde o, lap birinci gunden oglu ucun "Gunduz" adini secmishdi, indi daha bu sozden sonra onu Fikrete eshitdirmeyin menasi yox idi.
- Anan ixtiyar sahibidir. Mamam ki, ureyi isteyir, Nadir cagiracagiq.
- Cox sag ol. Arvad yaman sevinecek!
Mashin sheherin merkezinde beshmertebeli bir binaya yaxinlashanda yavashiyib, heyete buruldu. Pencereden onlarin geldiyini goren qari evden ne vaxt, nece cixdigini bilmedi. Arvad shadliqla ireli cumaraq nevesini qucagina aldi ve titrek dodaqlari ile gelininin alnindan opdu.
- Elinde-ovcunda

<< 1 ... 6 7 [8] 9 10 ... 95 >>