donmurdum - evlenmek isteyirdim. Ayri meqsedim yox idi. Lakin sonralar menden asili olmayaraq her sey deyisdi... Sen ureyimdeki o saf mehebbeti, icerisinde etirli, ter cicekler beslenilen bullur vaza kimi qaldirib, gule-gule yere vurdun, parcaladin. Hec heyfslenmedin de... O gunden ele bildim yatmisdim, ayildim - seni ikinci bir Yegane teki tanidim. Anladim ki, xisletin tamam basqa imis!.. Men oz esqimde aldanmisdim. Elaqeni pozmaq istedim, qoymadin. Muqavimetsiz teslim oldun... Ancaq men haradan bileydim ki, sen erli qadinsan?! Cebhelerde vurusan bir esgerin emanetisen - bunu menden gizledirsen. Inan ki, bu heqiqeti o zaman esitseydim, seni qapimdan qovardim. Artiq, gecdir.. Senin xeyanetin qarsisinda men ozumu de cinayetkar sayiram. Mene indi catir ki, o vede evlenmeyimizi niye lengidirdin. Yeqin ki, iki gozunu itirmis erinin qayitmasini, ondan ayrilib mene getmeyi dusunurdun. Yanilirmishsan! O menim ucun en azi rezalet, alcaqliq olardi. Ele bu emeline gore seni her gun nifretle xatirlayiram! Tanimadigim bir shexsin yaninda omrum boyu meni gunahkar eledin. Erini gorseydim, erkle ona deyerdim, uzaqlas qadinindan, o senin namusunu tapdalamisdir. Leyaqetsizdir! Sen orada odun-alovun icinde vurusarken, Yegane burada qucaqdan-qucaga atilmisdir. O, tekce sehnede deyil, heyatda da rola girmisdir. Aldanma onun zahiri gozelliyine! Sen her kimsense, me'nen elesinden qat-qat yuksekde durursan!.. Yegane, sen hegemonluq iddiasi ile yashasan da, eslen qadinliq adina qara lekesen!
Bu qeder! Seni gormeyi hec vaxt arzulamayan Aslan".

Oglan mektubu sona yetircek, maragini gizlede bilmedi.
- Bu hansi Yeganedir? - deye ifrat sadelovhlukle xeber aldi. Ekrem ureyini tutdu, basini qapinin hashiyesine diredi.
- Sen tanimazsan, bala.. Basqasidir... Onun da eri menim kimi iki gozden kordur...
Usaq ani olaraq susdu ve birden yadina ne dusduse, yene dillendi:
- Sen davada olanda, bu Yegane xalanin da yanina bir hekim gelirdi. Adi Aslan idi... Nenem deyirdi: heyf o oglandan bu

<< 1 ... 69 70 [71] 72 73 ... 95 >>