arvad lap hovseleden cixmisdi. - Onu bil ki, men acindan olerem, senin kimi murvetsize mohtac olmaram".
Seltenet ozunu hormetden salmaq istememisdi; aynabendin qapisini cirpib pillekenleri enende, meseleden xeber tutan ve onsuz da Yeganenin elinden coxdan yigmis hemxana qadinlardan ikisi yuxari hucum cekmeye hazirlasmisdi. Lakin Seltenet qoymamisdi.
Bir axsam o, nevesini gezdirmeye cixanda yolustu Ekreme deydi: ana-bala teki qarsi-qarsiya eylesib, xeyli derdlesdiler.
- O ev Mekke, Medine ola, men yene ora uz cevirmerem! - deye arvad urek yangisi ile gileylendi. - Yeganeden onsuz da sidqim coxdan siyrilmisdi. Sen gedenden sonra o melunun sifetini her gorende qeyzlenirdim. Gec de olsa, agilli hereket eledin.
Musahibini dinledikce kohne hadiseler bir-bir Ekremin beyninde tezelendi:
- Bilirem...sen de, Feride de cox sirri menden gizledirdiniz. Basqa elaciniz da yox idi. Ureyime dagi dag ustden cekdirmek istemirdiniz... Ele buna gore de menden qacirdiniz; rastlasmaga, sohbetlesmeye ehtiyat edirdiniz... - Ekremin sozlerinin sonunda teessuf duyuldu. - Eh!.. Kecene guzest deyerler. Teqsirlerin hamisi ozumde oldu. O zaman anamin baxislarindan oxumusdum - bu ise urekden razi deyildi...
Seltenet ona teskinlik verdi:
- Zererin yarisindan qayitmaq da xeyirdir, bala. Hec vecine alma. Yuz elesini senin bir tukune deyismerem.
- Men Yeganeden ayrildigima heyfsilenmirem. Gerek bu meseleye coxdan encam cekileydi. Ne ise... Kecib... Meni basqa sey narahat edir. O boyludur. Sabah usaq dogulandan sonra onun terbiyesi ile kim mesgul olacaq?!. Nece boyuyecek?!.
- Basa dusurem seni... Neyleyesen... - Qari sohbeti deyisdi: - Yaxsi, bu gozel havada evde niye oturmusan? Cixsana sen de bizimle gezmeye.
- Gederdim. Ancaq... - deye Ekrem tereddud eledi. - Bir usaq...bir men...sene eziyyet olar.
- Hec eziyyeti-zadi yoxdur.
Shahin de ikielli onun eteyinden yapisib yalvarmaga basladi:
- Cedek... Sen nenemin cani, cedek!..
Ekrem usagin ipek saclarini tumarladi:
- Onda qoy, paltarimi

<< 1 ... 75 76 [77] 78 79 ... 95 >>