tesevvurunde canlandirmaga calisdi. - Ay gipgirde - basimizin ustundedir... Xezerin goy sinesine projektor tekin uzun...gumusu bir zolaq salib. Kuncinin "Dnepr uzerinde gece" tablosu yadinizdadirmi?
- Yadimdadir....lap yaxsi...
- Bax, elece. O sekle bir de Bakinin isiqlarini elave edin...
- Cox sag olun!.. Inanin ki, sizin sozle cekdiyiniz o menzere mene o ressamin tesvirinden de xos geldi!
"Gipgirde ay... Xezerin goy sularinda uzun, gumusu bir zolaq...ve uzaqda Bakinin isiqlari...". Feride sanki bir anliga oz gozlerini ona verdi, Ekrem baxdi, gordu... Tebietin canli bir lovhesi beyninde hekk olundu.
"Eh!.. Dogrudan da ne gozel, necib insanlar varmis dunyada!" - deye qelbinin en derinliklerinde picilti titredi. Shahinin cingiltili sesi onu xeyaldan ayirdi:
- Catdiq! Catdiq!
Seltenet qalxib, nevesinin elinden yapisdi.
Gemi korfeze yan alirdi. Feride Ekremin qolundan tutdu:
- Telesmeyek, qoy camaat dussun, biz lap axirda cixariq, - deye cocugu ehtiyatli olmaga cagiran bir ana nevazisi ile Ekreme esitdirdi.

...Saat onu kecmisdi. Deniz korpusunun taxta pillelerini encek, Feride hamiliga muracietle sorusdu:
- Eve telesmirsiniz?
- Men yox! - deye birinci Shahin dillendi.
Ekrem guldu:
- Onda, men de yox. - Sonra Ferideye sari dondu. - Belke, ananiz gedib dincelmek isteyir?
Seltenet Shahini qucaqladi:
- Evin kisisi gezmek isteyenden sonra, men nekareyem, - dedi ve usagin yanagindan operek xeber aldi. - Nogul balam, yuxun yoxdu ki?
Shahin basini silkeledi.

...Axsamdan kecmis geri donduler. Ekremi kuce qapilarina kimi oturduler.
- Duzu, men oz minnetdarligimi bildirmeye soz tapmiram, - deye o, ayrilanda done-done raziliq etdi. - Geceniz xeyre qalsin...
Ekrem Seltenetin, Shahinin, axirda da Feridenin elini sixdi.
- Xeyre qarsi! Darixmayin...
Getdiler.
O, yene yalqizdi, evvelki tenhaliq berpa oldu. Ancaq bu defe Ekremin qelbine rahatliq ve teselliverici xos duygular axdi. "Xeyre qarsi! Darixmayin...". Bu kelmeler Feridenin dilinden qopmusdu...

*

<< 1 ... 77 78 [79] 80 81 ... 95 >>