taqqildadi.
Zakir kupeye kecdi. Stolustu lampani yandirib, teleqramin sozlerini oxudu:

"...Canim-ciyerim, gozlerimin isigi Feride!
Yeqin meni coxdan olmus bilirsiniy. Uzun illerin eziyyetinden sonra esirlikden buraxildim. Seni, Selteneti, Shahini gormeye Bakiya telesirem.
Eshref"
Dogum evinde eyni gunde iki Soltanova hamilelikden azad olmusdu - Biri Gunes, biri Yegane. Mehebbetin ilk nubarini goren Gunesin sevincden koksu qabarirdi; dunyaya tezece goz acan oglunu istiden-soyuqdan qorumaq, boyutmek, yasatmaq haqqinda dusunurdu. Ana, bu balani tapinca nece-nece uzuntulu ilin mohnetine dozmus, ne qeder eziyyete qatlasmisdi. Nehayet, sedaqetli erinin - Fikretin ureyindeki nisgile son qoymusdu. Gunes, tesevvurune bundan da boyuk xosbextlik getire bilerdimi?
Ovlad dogulmusdu! Aileye ogul gelmisdi! Sabahin belke de, gerekli bir insani Gunesin betninde yaranmisdi, onun damarlarindan qidalanmisdi. Xeyr! Gunes tesevvurune bundan da boyuk xosbextlik getire bilmezdi!
Yegane ise...oz geleceyi, rahatligi namine zeruri sandigi xebis bir niyyetin cirkabinda bogulurdu. Her defe korpeni emizdirende ureyinden qara qanlar axirdi. Qiz, sifetinin cizgilerinden, burnundan eynen Ekreme oxsayirdi.
Palatada yatan qadinlara erlerinden tebrik mektublari, hediyyeler, gul-cicek desteleri gelirdi. Cavan atalardan bezileri heyete acilan pencerelerden boylanaraq, dayelere lal-dili yalvarir, usagi gostermesini xahis edirdi. Tekce Yegane bu qeribnevazliqdan kenarda qalmisdi. Yolunu gozlediyi Zakirden hele de xeber yox idi.
Doqquz cansixici, bezikdirici gunden sonra Yegane qucaginda korpe, dogum evinden cixdi. Kuceden oten masinlardan birini saxlatdirib, eylesdi; surucuye unvanini soyledi.
Heyetlerine girende qonsularla rastlasmadigina sevindi. Lakin dusunduyu qesdin vehminden pillekeni qalxanda ureyi esdi, seksekeli halda tez-tez donub dala baxdi. Menzili nedense, ona evvelkinden darisqal gorundu.
Usagi pencereleri qalin perdelerle ortulmus enderuni otaga kecirdi. Burada her sey qoyub

<< 1 ... 86 87 [88] 89 90 ... 95 >>