getdiyi kimi seliqesiz idi.
Yegane geri qayidib aynabendin qapisini kilidleyende usagin cigirtisina diksindi. Qelbini culgayan telash bire-bes artdi. Ona ele geldi ki, bu ses cox uzaqlarda esidildi. Ureyini tutdu. Gozlerini yumub dayandi. Zakire dediyi sozler yadina dusdu: "Eh!.. Sen de gor neyin fikrini cekirsen. El boyda canlinin izini itirmeye ne var ki!..".
Yox...bu Yeganenin dusunduyu qeder de asan deyildi. Qorxu ezazil hakim teki bas qaldirmisdi; toredeceyi cinayetin agir cezasini ona telqin edirdi.
Korpe hele de aglayirdi... Yegane yataq otagina qayitdi. Tereddud icerisinde aramsiz addimlarla carpayinin etrafinda gezindi.
Usaq az qala bayilacaqdi, cigirtisi divarlarda titreyirdi.
Yegane bogulurdu. Ozunun cixardigi edaletsiz hokmu icra etmeye eli gelmirdi. Lakin...bu isi indi gormeseydi, sonra bacarmayacaqdi.
Birden o, ne dusunduse, qeti qerarini verdi, analiq hissini itirdi, qelbi dasa dondu. Carpayi ustundeki iri yastigi goturub korpenin sifetine basdi ve bir an icerisinde onun bagirtisi esidilmez oldu.
Basini qaldiranda, shifonerin aynasinda vehshetengiz gorkeminden ozunu tanimadi. Celd otagi terk etdi. Astanada bir daha geri qanrildi. Korpe hereketsiz idi. Yegane bu defe uzaqdan, qaranliqda parlayan aynaya baxanda sesi geldikce cigirmaq, qacmaq istedi. Hedeqesinden cixmis nece-nece goz ona dikelmisdi. Gunesin, Fikretin, Seltenetin, Feridenin ve hetta Ekremin gozleri... Yegane elleri ile sifetini qapadi, dal-dali cekilib dehlize cixdi. Gozler de boyuyerek onun ardinca baxdi.
Qadin burada da qerar tutmadi, aynabende atildi. Perdeni aralayaraq heyete nezer saldi. Hec kes yox idi. Siqaret yandirib, herislikle sumurdu. Heyecandan ayaq uste dura bilmirdi. Ozunu taxta yixdi. Indi yataq otagina sari baxmaga da qorxurdu.
Bir azdan qapi doyulende...Yeganenin ureyi sanki yerinden qopdu; dil-dodagi qurudu, nitqi kesildi. Qapi ikinci kere berkden, yumruqla doyuldu: "Acin!! Acin!! ". - deye cilgin sesli bir qadin emr etdi. Yegane teshvish icerisinde

<< 1 ... 87 88 [89] 90 91 ... 95 >>