Hezret Mühemmed Peyğember (s) buyurub ki, namaza saymazyanalıq göstereni Allah 18 ezaba düçar eder. Bu ezabların altısı ona bu dünyada, üçü dünyadan köçende, üçü qebirde, üçü mehşerde (qiyamet mehkemesinde), qalan üçü de sırat körpüsünün üzerinde veriler.

Dünyaya aid olan ezablar bunlardır:
Birincisi, o adamın ruzisi azalar.
Ikincisi, ömrü qısalar.
Üçüncüsü, üzünün nuru iter.
Dördüncüsü, Islam dininden behresiz qalar.
Beşincisi, saleh bendelerin möminler haqqında duası ona şamil olmaz.
Altıncısı, etdiyi dualar müstecab olmaz.
Ölüm anında verilen üç ezab bunlardan ibaretdir:
Birincisi, dünyadan zelil (xar) halda köçer.
Ikincisi, dünyadan teşne (susuz) halda köçer; hetta yanındakılar ona su içirseler bele, daxilden yanğı hiss eder.
Üçüncüsü, ac halda öler; hetta yanındakılar onu yedizdirseler bele, aclığı aradan qalxmaz.
Qebirde hiss edilen ezablar bunlardır:
Birincisi, qebirde çox eziyyet çeker ve qebir ondan ötrü qaranlıqlaşar.
Ikincisi, qebir ondan ötrü daralar ve bu darlıq ona eziyyet verer.
Üçüncüsü, melekler ona Allahın merhemeti haqqında müjde vermezler.
Namaza saymazyana baxanlara mehşerde bu ezablar veriler:
Birincisi, menfur heyvanların (uzunqulaq ve s.) sifetinde dirilib mehşere getiriler.
Ikincisi, emel defteri onun sol eline veriler.
Üçüncüsü, onun hesabını çetinlikle alarlar.
Sırat körpüsünün üzerinde verilen ezablar ise aşağıdakılardır:
Birincisi, Allah ona rehmet nezeri ile baxmaz (yeni ona merhemet göstermez).
Ikincisi, onun heç bir vacib ve müsteheb ibadeti qebul edilmez.
Üçüncüsü, Allah onu sıratın üzerinde min il saxlayar ki, cehennemin heraretini hiss etsin, sonra ise alovun içine atar.


Hezret Mühemmed Peyğember (s) buyurub:
“Ümmetim namaza münasibetde dörd hisseye bölüner. Bir hisse namaz qılar, amma namaza sehlenkar yanaşar. Axiretde onların yeri veyldir. Veyl – cehennemin tebeqelerinden birinin adıdır. Allah belelerinin haqqında buyurub: “Vay halına o namaz qılanların ki, öz namazlarına sehlenkar yanaşarlar”

[1] 2 >>