Imam Cefer Sadiq (e) buyurub: “Qiyamet gününde dörd deste adamın halı hamıdan pis olacaq. Birinci desteden ele pis üfunet iyi gelecek ki, bütün mehşer ehli bu qoxudan narahat olacaq.

Onlardan soruşacaqlar: “Siz dünyada ne etmişdiniz ki, bu cür ağır veziyyete düşmüsünüz?”. Cavab verecekler: “Biz sağlığımızda camaatın haqqını yeyirdik. Ölende de bu borcla dünyadan köçdük. Varislerimiz, dostlarımız da bizim borclarımızı qaytarmadı. Ona göre de indi bunun cezasını çekirik”.
Ikinci destenin bağırsaqları qarnından çöle tökülüb camaatın ayaqları altında qalacaq. Onlardan dünyada ne ile meşğul olduqlarını soruşacaqlar. Cavab verecekler: “Biz sidiye gedende üst-başımızın batmasının qabağını almazdıq, sidik sıçrayıb bizi bulayardı. Bu ezab da ona göredir”.
Üçüncü destenin ağzından çirk ve irin tökülecek. Onlar da dünyada nece yaşadıqlarını bele tesvir edecekler: “Biz eşitdiyimiz her sözün üstüne beşqat artığını qoyub başqalarına yayırdıq. Xeberçi ve sözgezdiren adamların cezası ise budur”.
Nehayet, dördüncü destenin etini qayçı ile doğrayıb özlerine yedizdirecekler. Onlardan soruşulacaq ki, axı hansı emelinize göre size bu ezabı verirler? Onlar deyecekler: “Biz camaatın qeybetini danışardıq. Allah-teala Qurani-kerimde buyurub: “...Bir-birinizin eybini, sirrini arayıb axtarmayın, bir-birinizin qeybetini qırmayın! Sizden biriniz ölmüş qardaşının etini yemeye razı olarmı?! Bu sizde ikrah hissi oyadar...” (Hücurat, 12)”.