Abbasi xelifeleri Memunla Mütesimin zamanında Xorasan valisi Abdullah ibn Tahir idi. Abdullahın atası Tahir ve qardaşı Telhe de vaxtile Xorasanda valilik etmişdiler. Abdullah xilafetin en meşhur serkerdelerinden idi, bir çox tehlükeli qiyamları yatırmağa nail olmuşdu.



Tarix kitablarında Abdullahın Xorasan vilayetini bacarıqla idare etdiyini yazırlar. Bir ara Xorasan şeherlerinden Heratda gece soyğunçuluq edib camaatı inciden deste peyda olmuşdu. Abdullah emr verir ki, esgerler bu desteni tutub onun hüzuruna getirsinler. Gece valinin keşikçileri quldurların toplaşdıqları yere hücum çekirler. Ele keçirilen quldurları qabaqlarına qatıb aparanda onlardan biri fürset tapıb qaçır. Esgerler valinin qezebinden qorxub küçede rastlarına çıxan birinci adamı tutub quldurlara qatırlar. Sen deme, bu mezlum, işden evine qayıdan bir demirçi imiş.

Abdullah hüzuruna getirilen quldurları dindirmeden hökm verir ki, hamısını zindana salsınlar. Biçare demirçini de onlarla birlikde hebse atırlar. Demirçi bütün gece boyunca ah-nale edib bed-dua oxuyur: “Ilahi, meni bu gece ailemden uzaq zindanda saxlayanı sen de öz evinde rahat yatmağa qoyma!”.

Abdullah ibn Tahir hemin gece yatağına uzanıb yuxuya getmeye hazırlaşır. Gözlerini yuman kimi qefilden halı deyişir. Ona ele gelir ki, sanki zelzele baş verir, etrafda her şey yırğalanmağa başlayır, evin divarları onun üzerine gelir. Bütün geceni vali sekseke içinde keçirir, bir an da olsa yata bilmir. Öz-özüne fikirleşir ki, yeqin bunun bir sebebi var, hansısa günahıma göre Allah meni cezalandırır. Sübh açılan kimi tabeliyinde olan memurları yanına çağırır, onlardan soruşur ki, dünen haqsız yere kimi ise incidiblermi? Zindan reisi deyir: “Dünen sizin emrinizle bir deste qulduru menim zindanıma getirdiler. Onların hamısı sakit durmuşdu. Amma aralarından biri bütün geceni ah-nale edib deyirdi ki, ilahi, meni ailemin yanında rahat yatmağa qoymayan kimdirse, sen de onu bu gece öz evinde rahat yatmağa qoyma!. Kim olduğunu soruşdum. Dedi

[1] 2 >>