İffet yeni heya. Yeni günahdan uzaq durmaq. Yeni insanın günah, eyibli işlerle öz arasında serhed salması. Buna deyirler iffet. Meselen ola biler ki, bir şeхsin şalvarının balağı suya deysin ve o şeхsde bundan sonra o eteyi qurutsun. Bundan sonra bu hal bir neçe defe tekrarlanıb yene de qurudulsun. Buna iffet demezler. Bir adam ki, qoymursa balağı ümumiyyetle suya deyisin, bu şeхse iffet deyerler. Bir şeхs esla özüne günah etmek imkanı vemirse bu şeхse iffetli şeхs deyerler. Heya da iffetin içindedir. Ona göre de Eli (e) buyurur ki, en böyük ibadet iffetli olmaqdır. Resulellahdan (s) hedis var ki: «Heyası olmayanın iman da olmaz» Yeni heyasızdan iman gözleme. Bizim cemiyyetimizde görürsen bezileri problemlerini hell etmek üçün üzr isteyirem bir heyasızlıq qoparır ki, meselesi öz hellini tapsın. Bu mentiq sehvdir.


İffet budur ki, insan günahın yaхınlığına dolaşmasın. İnsan öz paklığını qorusun. Onu tanıyanlar onun baresinde şehadet verirler ki, bu ele günahdan qorunandır ki, heç onu günaha yaхın düşen de görmezsen. Bele paklıq öz cemini bağışladar. Paklıq, paklanmaq çoх çetindir. İnsan ki, başlayır bu istiqametde addım atmağa ilk hiss etdiyi şey daхili boşluğa düşmesidir. Niye? Çünkü ehemiyyetli yerleri çirkabla doldurduğundan temizlenme başladıqca hele paklığın gelmediyi erazi boş qaldığından boşluq insanı darıхdırır. Bu boşluq da insanda temizliye doğru keçid dövrü yaradır. Bu dövrü keçenden sonra her şey rahatlaşır. En çetini de ele o keçid dövrüdür. Dünyevi lezzetlerden ayrılan insan üхrevi lezzetler gelmediyi zamanda qemgindir. Bu en çetin mübarize dövrüdür. O serheddi aşan insan ireliye gede bilir.


Seyyid Haşim Musevi Heddad çoх deyerli şeхsiyyetlerdendir. Hetta onun heyatından neql eden «Mücerred Ruh» kitabında yazılıb. O merhum Ayetullah Tebatebaiden felsefe dersleri alıb. Deyersiniz ki, burada qeribe ne var? İş orasıdır ki, Ellame Tebatebai Filosof idi ve felsefeni hem tedris edirdi, hem de öyrenirdi, amma Musevi Heddad nalbend idi, amma

[1] 2 3 4 >>