Quran-i Kerimi oxuyarken, Peyğemberimizin adı keçince derhal o mübarek adı sevgiyle, hörmetle andim.
Musa eleyhissalamın zamanında heç kimin sevmediyi, günahkar bir insan var idi. Bu öldü. Bu da adammi deye zibilliye atdılar.
Allahu teala Musa eleyhisselama emr etdi, menim filan zibillikde bir övliya qulum var, onu oradan çıxar, temizle, namazını qıl ve defn et.
Musa eleyhissalam adamı çöplükten çıxardı, gözel yudu, kefenledi, namazını qıldı, bu vaxt ehali çaşdı, Allahın Elçisi bunların zibile atdığı adamı temizleyir, kefenleyir, namazını qılır.
Defnden sonra Musa eleyhissalam adamın evine geldi:

- Ey xatun, bu adam ne etdi, hansı xeyirli emeli etdi?

Qadın dedi ki:

- Ya Resulullah, bu heç kimin sevmediyi, her kesin özünden qaçdığı biri, bunun yaxşı bir emeli yox idi.

- Yaxşı düşün, bunun xeyirli bir emeli, yaxşı bir işi var.

Qadın yene

- Heç bir yaxşılığı yox idi, hemişe günah işlerdi dedi.

Üçüncü defe soruşdu:

- Bunun mütleq bir seyi var ki, Allahu teala mene bunu defnetmemi söyledi.

Qadın dedi ki:

- Bir gün Tövrat oxuyurdu, oxuyarken Mehemmed eleyhissalamın Ehmed adı keçdi. Bu ne gözel ad dedi, tekrar oxudu, yene bu ne gözel ad dedi. Sonra, ya Rebbi, adı bele gözel olanın kim bilir özü ne qeder gözeldir, men ona aşiq oldum, dedi ve adını öpdü
Musa eleyhissalam da tamam, aydın oldu buyurdu.
Bele bir Peyğembere ümmet olmaq en böyük nemetdir.

* Bir kimse inanaraq Mehemmed eleyhissalamın bir defe görse, hetta arxadan görse, eger bir defe sesini eşitseler, bütün elmler (fen ve din melumatları ve bütün yüksekliklerde) ona veriler, bu, boyaya batırılan parçanın boyanması kimidir.
Bütün üstünlükler ve elmler bele ona keçir. Buna göre Eshabi-kiramın hamısı müctehidi, onların derecesine heç kim çata bilmez, bu üstünlük onlara mexsusdur.
* Sevgi itaetdir.
* Bu dünya ele de keçer bele de keçer, son dayanacaq bizi gözleyer.
* İş ibadetdir. Çalışan Allahın dostudur. Boş dayanmamalı. Onun dostu olmaq, razılığını qazanmaq üçün boş

[1] 2 >>