getirdiyi
huzn...Tebietin sesi insanin heyat
eshqini artirirdi...Yaxinda chay
olmali idiki,
sesi eve qeder gelirdi...
Artiq 3 gun idiki burda idim. Bu
gun onlarla saqollashib
buralardan
gedecekdim...Hara??? Butun
arzularimi gerchekleshdire
bileceyim bir yere...British Arilines...Britaniya hava
yollari...
Chamadanimi arxamca suruyerek
samalyotun qalxacagi darvazaya
yaxinlashdim.
-Excuse me, miss can I see your
ticket?(Bagishlayin xanim
biletinizi gore bilerem?)
-Sure, here you are ( Elbette,
buyurun)
-Great, thank you, now you may
go ( Ela, chox saq olun, indi gede
bilersiz)
deyib biletimi ozume qaytardi.
Dua edirdimki samalyotda
pencereye teref oturum, o zaman
buludlari yaxshi gorecekdim.
Semada oldugumu daha yaxshi
hiss edecekdim. Ele shansimdan
pencerenin qiragindaki
oturacaqda idi yerdim.
Chamadanimi yuxari qoyub,
yerime kechdim.
Budur, samalyot qalxdiqca qalxdi
ve her sheyi geride qoydu.
Yuxaridan goy xerite kimi
gorunurdu, insanlar evler chox
kichilmishdi...
Beli, men Ingiltereye yola
dushurdum, London sheherine.
Dushunurdum ki indiye qeder
Nicati sevmishdim, amma ona
hiss eletdirmeye cesaretim
olmamishdi. Hisslerimi tekbashina
yashamishdim. Ona hiss
etdirmeye utanmishdim. Belke de
vaxtinda cesaretimi toplayib her
sheyi deseydim, indi her shey
bashqa cure ola bilerdi. Hem sevgi
ele asanliqla pes edilecek bir shey
deyildi. Mubarize aparmaliydim,
onun sevgisini qazanmaliydim.
"Insan heyatinda etdiklerinden
chox etmediklerinden peshman
olur" deyirler. Menim itireceyim
bir shey yox idi, amma belke de
qazanacagim bir sheyler var idi...
Artiq chatmishdim. "Boz sheher"
deyirler Londona, ve London
yene hemisheki kimi dumaniyla
qarshilamishdi meni...London
taksilerinden birine oturub, adresi
gosterdim.
Xalamgile xeber etmemishdim,
supriz olmasini isteyirdim. 2
mertebeli, heyeti yashil otla
doshenmish shirin bir evin
yaninda saxladi taksi...
Qapini doydum, xalamin yoldashi
Rafiq emi qapini achdi.

<< 1 ... 30 31 [32] 33 34 ... 78 >>