danışa bilmeden üzüne baxmaqdan başqa bir şey ede bilmirdim. Ellerini tutdum qaldırdım başını sineme söykedi ve elimi möhkem-möhkem tutdu. Axan qan ellerimize damlıyırdı.Yoldan keçen bir avtomobil dayanmış bizi seyr edirdi, xestexanaya yetişdirek dediyimde qanlı olduğu üçün götürmedi ve qaçdı getdi. Kimse avtomobile götürmürdü. etrafıma baxıb kömek eden demekden, ona dönüb seni sevirem, meni buraxma, döz demekden başqa bir şey ede bilmirdim. İki deqiqelik bir çırpınışdan sonra qucağımda öldü. Cennet olan Dünya 5 deqiqede cehenneme döndü. Tam doqquz il oldu onu itireni. Özüme olan etibarımı itirdim. Artıq kimseni seve bilmerem, kimsede meni seve bilmez qorxusundan qurtara bilmirem özümü. Bitki menşeli heyatda kimiyem. Tek elimde qalan bu deqiq. bu deqiq vasitesile sizinle paylaşmaq istedim. İtiren, ya da men itirenle paylaşmaq isteyen her kese elleri terlese bele ellerimi buraxmamaları şertiyle elimi uzatdım. Dost, qardaş, yoldaş ne olsanız olun amma elimi buraxmayın. Size seslenirem, elimi buraxmayın ..
Eyni hekayeni ele cevirib yazirlar bele cevirib yazirla eh
cox pis oldum (( twk bizimle paylawdiginiz ucun
Cox pis oldum sozum yoxdu
»Sizden Gelenler
»Oxu zalına keç