Firon tanrılıq idiasında idi. İstirahet edirdi ve qarşısına da üzümle dolu bir qab qoymuşdular. Hemin üzümden götürür ve ağzına qoyurdu. Bu zaman bir kişi qarşısında zahir olur. Firon onu tanımırdı ve görmemişdi. Bele bir insan hansı cüretle saraya icazesiz daxil olmuşdu?! Elini üzümden çekib soruşdu: “Sen kimsen ve bura nece gelmisen?”.
Kişi zehmli bir sesle deyir: “Şeytanam, şeytan!”.
Fironu titreme tutur ve qarşısında olan üzüm qabını arxaya çekib, eli ile bedenini saxlamağa çalışır. Bu yolla bedeninin titrediyini gizletmek isteyirdi. Ancaq dodaqları titreyir ve rengi de ağarmışdı.
Şeytan yüksek sesle gülür ve deyir: “Sen qorxursan?”.
Firon çox çetinlikle cavab verir: “Beli, çünki seni gözlemirdim”. Sonra şeytanın üzüne baxmadan soruşur: “Menim yanıma niye gelmisen?”.
Şeytan elini üzüm qabına uzadır ve bir gile üzüm götürür. Fironun gözü qarşısında tutub, soruşur: “Göresen kimse bu üzüm gilesini mirvariye çevire bilermi?”. Firon cavab verdi: “Yox, heç kimse”.
Şeytan öz cadusu ile üzüm gilesini mirvariye çevirir. Bu sehneni gören Firon deyir: “Aferin olsun, senin kimi müellime ve senin meharetine!”
Şeytan mirvarini üzüm olan qaba atıb, hemin eli ile Firona möhkem bir sille vurur. Sillesi o qeder ağır olur ki, Fironun başı yere eyilir ve dodaqları torpağa deyir. Sonra yene de yüksek sesle gülmeye başlayır ve deyir: “Ey biçare! Meni ki, bu gücle görürsen, Allah dergahından qovulmuşam. Bendeliye qebul olmamışam. Sen bu axmaqlığınla nece Allahlıq iddiasında olursan?!”.
Firon soruşur: “Niye Ademe (e) secde etmedin ki, Allah dergahından qovulmayasan ve lenetlenmiş olmayasan?”.
Şeytan cavab verdi: “Çünki adem övladı arasında senin kimiler var idi”.
Firon soruşur: “Yer üzerinde senden ve menden de pisleri varmı?”
Şeytan cavab verdi: “Paxıl insan menden ve senden de pisdir. Çünki paxıllıq yaxşı emelleri yeyer. Nece ki, od çırpını yeyir ve yandırır”.