Xuraman bu duwuncelerle artiq
mehleye catanda polis
mawinlari,qonwu lar blokun
onunde toplawmiwdi. Xuraman
telawla adamlari yara yara bloka
daxil oldu.Asifi qandallayib
aparirdilar. Xuraman Asifle goz
goze geldi,dozmeyib onun ustune
cumdu:
-alcaq,ne etmisen qizima,ne
etdin?eclaf..he c vicdanin
sizlamadii? De gorum ne
etdin,neynedin? -deyib Asifi
yumruqlamaga bawladi.Asif ise
bawini awagi salib gozlerini
yummuwdu.Xurama nin uzune
baxanda vicdani goyneyirdi.
Polisler Xuramani gerib cekib Asifi
mawina mindirib apardilar.
Xuraman qapisi aciq veziyyetde
olan evine yaxinlawdi,ayaq lari
tutmadi,yere cokdu.. Qizini ne
halda goreceyinden qorxdu. Bu
zaman Ellada Xuramana
yaxinlawdi:
-Xuraman xala,narahat olmayin,o,
Fidana toxuna bilmeyib.
Bu sozleri gozleyirmiw kimi
Xuraman sevincden honkurmeye
bawladi.
Fidan evin kuncune qisilib esirdi.
Gozunden yaw gelmirdi.
gozlerinin qarasi butun sifetine
yayilmiwdi.Dizl erini qucaqlayib
gozlerini bir noqteye zillemiwdi.
Ortaliqda Elmir de yox idi. Onu
tecili yardimla xestexanaya
aparmiwdilar. Ellada mawinda
Elmire butun wubhelerini
daniwmiwdi. Artiq mehelleye
catanda Elmir Elladani heyetde
qoyub Fidangile gelende Asif
qapidan cixirdi.Elmir Asif qapini
baglamaq isteyende mudaxile
etmiw, sozlewmiw, ve Asif
cibinde gezdirdiyi bicaqla onu
bicaqlamiwdi...
Xuraman qizini otagin bir
kuncunde gorende ureyi sizladi.
Qizi ne hala duwubmuw. Fidana
yaxinlawdi, qizi hele de donmuw
veziyyetde idi. Xuraman dizlerini
yere qoyub qizini qucaqlamaq
istedi.. Birden Fidandan bir
hayqirti ewidildi. Bu adi bir
hayqirti deyildi.. Bu bayaqdan
suren susqunlugunun son heddi
idi.. Bu adi bir qiwqiriq deyildi.. bu
icinde donub qalan goz
yawlarinin vulkani idi sanki..
Xuraman her weyde ozunu
gunahlandirirdi .. Bawini
dowemeye qoymuwdu.. qizinin
bu halini gormeye ureyi
dozmurdu.
-meni bagiwla qizim,bagiwla
qurbanin olum...men tek ozumu
duwundum.. olan soz sohbetleri
duwundum.. Seni

[1] 2 3 >>