Hamı her gün en az bir yalan danışır mene senden.Ele sen de mene yalan danışırsan.Men tapa bilmirem doğruları.Bilmirem kime inanım.Dostlarıma,anama,sinif yoldaşıma..yada içinde itdiyim gözlerine..
Her gün her şeyin yalan olduğunu öyrenirem.Günde bir yalan daha.Her gün bir doğrunun yeni yalan doğduğunu görürem.Menim heyatıma,menim hisslerime doğulur o yalanlar.
Anlamaq istemirem,qebul elemirem,hetta ele bu yalanla da yaşamaq ve hetta ölmek istiyirem.Amma her kes.Gördüyüm her kes mene senin yalan olduğunu yeridir.Başa düşürsen..Her gün senin yalan olduğunu deyirler mene.Her gün senin bir yeni yalanına vuruluram.Her gün yalançı gözlerine baxıram.Her gün yalançı dodaqlarına toxunuram.Her öpüşde bu tilsimin şeytanın ya meleyin oyunu olduğunu hiss etmeye çalışıram.Ehtirasdan gözlerim yumulur,amma men çalışıram özümü saxlıyım,gözlerimi yummuyum..Görüm bu pıçıltı şeytanındı,ya meleklerin..Senin yalan olub olmadığını anlamaqçün heç seni nece öpdüyümü bele anlamıram.Sonda ise görürem ki,dodaqlarını qanatmışam..İncidir seni.Amma men heç merhemet hissi keçirmirem.Heç seni sığallıyıb,’cann..’da demirem.Çünki,başa düşürem.Sen yalansan!Sen deyilsen bu!Bu senin hisslerin deyil!Dodaqlarını silib yeniden öpende meni..Melekleri,şeytanı,pıçıltını,yalanı unuduram bir anlıq..Bu tilsim,bu ehtiras zamanı dondurur.Tek zamanı deyil,hisslerimi,sözlerimi..Her şey ani vaxt erzinde yox olur.Yox!Yalan deyil heçne!Yalan heçne yoxdu!.Bunu anlamaq çetin olmur.Sadece heçneyi fikirleşmemelisen,ancaq anın sehrine buraxmalısan özünü.Hemin an bütün yalanlar teslim olur.Meni qucaqlayanda ise,nece sevdiyini anlayıram..ve artıq meleklerin reqsi başlayır
Her kes yalan imiş.Tek doğru bizim hisslerimiz imiş.Yadaki,sen menim en sevdiyim,verdiş elediyim yalanımsan.Seni her gün danışıram.Her gün bir defe de olsa yalan danışıram seni.Her gün bir azda inandırıcı gelir bu yalan..Her gün daha da peşekarcasına danışıram seni.Hamı da inanır.Çünki yalan da olsan,men özüm de inanmışam sene.Zerersiz yalanım..Sevgi

[1] 2 >>