olurlar. Sonra ise, nece deyerler, bir yastıqda qocayaraq bu ailenin gözlerinin önünde daha da genişlenmesinin, her anıyla daha da menalaşmasının şahidi olurlar.
Bu düşüncelerden yola çıxaraq, men deyerdim ki, aile de bir Vetendir. Bu Vetenin sakinleri bir-birine bağlılıqları ile öz yuvalarında hey püxteleşir, töreyir, yeni-yeni nesiller yetişdirirler.

Aile bizim en isti ocağımız, qurduğumuz en böyük, berk ve sarsılmaz evimizdir. En azından bele olmalıdır. Aile bizim geleceyimizdir, bizi özünde yaşadan ve bizim yaşatdığımızdır, hansı ki, hardan baxsan, her fesli ile heyatımızın rengidir, menasıdır.

İndi ne ataxaqanlıq, ne anaxaqanlıq dövrüdür. Sağlam düşünen insan anlamalıdır ki, her kesin öz haqqı, her emelin, her sözün öz yeri var. Bir-birlerimizin haqqını tapdalamadıqca, bir-brimize hörmet etdikce ve bir-birimizi sevdikce ailemiz de möhkem qalar, aile qalamız da möhkem temel üstünde qurular. Menim ailem menim qalam! (Silovan Ramişvili)
Heqiqeten de aile bir qaladır. Qurub-yaratdığın, sonra da içine sığınıb yaşadığın. Onu qorumaq da sahibine düşür. Ailenizin qedrini bilin, onun deyeri ölçülmezdir.
Her birinize öz yuvanızı qurmağı, sevgi içinde xoşbext, menalı aile heyatı sürmeyi dileyirem.

<< 1 [2]