Bezi insanlar qelb temizliyini yalnız insanlar haqqında menfi fikirde olmamaq ve yaxud yardımsever olmaq kimi çox besid Şekilde baŞa düŞürler. Bununla da kifayetlenmeyib, insanlara qarŞı yaxŞı davranmaqla, Allaha qarŞı ibadet mükellefiyyetlerini yerine yetirdiklerini güman edirler. Bu, Şeytanın hiylesi ve nefs oyunudur. Bu oyuna düŞenleri aldadan sebeblerden biri onların baŞqalarının sehvlerini nümune kimi göstermeleridir. Yeni, bu insanlar, namaz qılan, ibadet eden bir möminin gündelik heyatında İslamın ruhuna eks olan bezi nöqteleri üze çıxarırlar: “bu insan namaz qılır, lakin filan sehvleri de vardır. Men ise onun etdiyi sehvleri etmirem” deyerek özünün ibadet etmemeyine mömin birinin qüsurlarında efv qapısı tapmağa çalıŞırlar. Bele sehv qiymetlendirmeler yalnız namaz qılmayan adamlara xas deyil. Namaz qılan bir mömin de İslamın Şertlerini özünden daha yaxŞı yerine yetiren baŞqa bir mömin haqqında buna benzer Şeyler düŞüne biler.

Qelbimiz ne derecede temizdir?

Qelblerinin temiz olmalarını iddia ederek ibadetden imtina eden insanlar da az deyil. “Namaz qılmasamda, qelbim temizdir, heç kime pislik elemirem, heç kimin dalınca danıŞmıram...” deyenlere çox rast gelmiŞik. Bele insanlar dini biliklere sahib olmadıqlarına göre sehv düŞünceleri müdafie edirler.

Doğru yol gösteren rehberimiz Hezreti Peyğemberden (s.e.v.) gelen bir hedisde bele buyurulur: “Bir günah iŞ görüldüyü zaman qelbde qara bir leke emele gelir. Eger hemin insan tövbe edib, bağıŞlanma dilerse, qelbi yene de temizlener...”

Bu hedisden bize melum olur ki, temiz qelb yalnız günahlardan qorunmuŞ bir qelb ola biler. Yalan dünyaya uyub Allahı unutmayaq!