şexse hedsiz ruzi verer! (Ali-Imran, 37) (Meryem) Onu (betnindekini) doğduğu zaman: "Ey Rebbim! Men qız doğdum", - söyledi. Halbuki, Allah onun ne doğdu-ğunu ve oğlanın qiz kimi olmadığını yaxşı bilirdi. (Henne:) "Men onun adını Meryem qoydum, onu ve onun neslini melun (daşqalaq olunmuş) Şeytandan (Şeytanın şerinden) Sene tapşırıram" (dedi). (Ali-Imran, 36) (Suleyman) O mektub Süley-mandandır ve o "bismillahir-rehmanır-rehim"ledir (bismillahla başlanır). (Neml, 30) (Şüeyb) O zaman ki, Şüeyb onlara dedi: "Meger (küfr etdiyinize, peyğemberleri yalançı saydığınıza göre Allahın ezabından) qorxmursunuz? (Şuera, 177) (Saleh) Biz Semud tayfasına - Allaha ibadet edin deye, qardaşları Salehi (peyğember) gön-derdik. (Saleh öz tayfasının yanına gelen kimi) onlar bir-biri ile çekişen (düşmençilik eden) iki firqeye (möminlere ve kafirlere) ayrıldılar. (Neml, 45) (Musa ve Isa) (Ey Israil övladı!) Biz Musaya kitab (Tövrat) verdik, ondan sonra da bir-birinin ardınca peyğemberler gön-derdik. Meryem oğlu Isaya aşkar möcüzeler (deliller) bexş etdik ve onu müqeddes ruhla (Cebraille ve ya ismi-ezemle) qüvvetlendirdik. Her defe size üreyinize yatmayan bir şey (emr, buyuruq) getiren peyğembere tekebbür göstermirdinizmi? Mehz buna göre de onların bir qismini tekzib etdiniz, bir qismini ise öldürdünüz (Zekeriyya ve ya Yehya kimi). (Beqere, 87) (Loğman) Heqiqeten, Loğmana: "Allaha şükür et!" (deye) hikmet verdik. Kim (Allahın nemetlerine) şükür etse, özü üçün şükür eder. Kim nankor olsa, (bilsin ki) Allah onun şükürüne möhtac deyildir, (özlüyünde) şüküre (terife) layiqdir! (Onun bütün işleri beyenilendir!) (Loğman, 12) (Nuh) (Ya Resulum!) Müşriklere Nuhun xeberini söyle. Bir zaman o öz ümmetine bele demişdi: "Ey ümmetim! Eger aranızda qalmağım ve Allahın ayeleri ile öyüd-nesihet vermeyim size ağır gelirse, men (sizin mene qarşı bütün pis niyyetlerinizden) Allaha tevekkül edirem. Şeriklerinizle birlikde (menim baremde) ne edeceyinizi qerarlaşdırın. Göreceyiniz iş gizli qalmasın (onu mene

<< 1 [2] 3 4 5 >>