de bildirir), sonra mene heç möhlet de vermeyib haqqımda istediyinizi edin (istediyiniz hökmü çıxarın!). (Yunis, 71) (Harun) Qardaşım Harunun dili menimkinden daha belağetlidir. Onu da menimle dediklerimi (Firon ehline izah edib) tesdiqleyecek bir kömekçi gönder. Onların meni yalançı hesab edeceklerinden qorxuram!" (Qeses, 34) (Hud) O zaman ki, qardaşları Hud onlara dedi: "Meger (küfr etmeyinize, peyğemberleri yalançı saymağınıza göre Allahın ezabından) qorxmursunuz? (Şuera, 124) (Yehya) (Allahdan bele bir nida geldi: ) "Ey Zekeriyya! Sene bir oğulla (oğlun olacağı ile) müjde veririk ki, adı Yehyadır. Biz bu adı evveller heç kese vermemişik!" (Meryem, 7) (Yequb) (Ey yehudiler!) Yoxsa Yequbun ölümü yetişdikde siz onun yanında idiniz?! O: "Menden sonra neye ibadet edeceksiniz?" - deye oğlanlarından soruşduğu zaman, onlar: "Senin Allahına ve ataların - Ibrahimin, Ismailin ve Ishaqın Allahı olan tek Allaha teslim olacağıq (Ona ibadet edeceyik)!"- dediler. (Beqere, 133) (Yusif) Onlar: "Yoxsa sen Yusifin özüsen?!" - dediler. O da: "Men Yusifem, bu da qardaşımdır. Allah bize lütf etdi. Kim Allahdan qorxub pis emellerden çekinse ve sebr etse, (bilsin ki) Allah yaxşı işler görenlerin mü-kafatını esla zay etmez!" - deye cavab verdi. (Yusif, 90) (Ehmed) Onu da xatırla ki, bir vaxt Meryem oğlu Isa bele demişdi: "Ey Israil oğulları! Heqiqeten, men özümden evvel nazil olmuş Tövratı tesdiq eden ve menden sonra gelecek Ehmed adlı bir peyğemberle (size) müjde veren Allahın elçisiyem!" Sonra (Isa, yaxud Muhemmed eleyhisselam) onlara açıq-aşkar möcüzeler getirdikde onlar: "Bu, açıq-aydın sehrdir!" - dediler (Seff, 6) (Muhemmed) Muhemmed (s) Allahın Peyğemberidir. Onunla birlikde olanlar (möminler) kafirlere qarşı sert, bir-birine (öz aralarında) ise merhemetlidirler. (Feth, 29) (Yunis) Heqiqeten, Yunis de (Bizim tefefimizden gönderilmiş) peyğemberlerdendir! (Saffat, 139) (Imran) (Ya Resulum!) Imranın zövcesinin (Hennenin): "Ey Rebbim, betnimdekini Sene xidmetkar (qul) olmaq üçün

<< 1 2 [3] 4 5 >>