sınaq meydanıdır. Etdiyimiz emellere, vaxtımızı hesr etdiyimiz işlere göre Ulu Yaradanın qarşısında cavab vereceyik. Ve o zaman ömrümüzün her bir saniyesine, her bir deqiqesine göre bizden hesab çekilecek. O zaman neinki pislik etdiyimiz adamlar bizden şikayet edecekler, hetta günah işlere mecbur etdiyimiz beden üzvlerimiz de bizim eleyhimize şehadet verecek. Meselen, ellerimiz söyleyecek ki, onlarla filan günah işi görmüşük; dilimiz şahidlik edecek ki, filan vaxt onu yalan danışmağa mecbur etmişik; ayağımız xeber verecek ki, filan günah iş dalınca getmişik ve s. ve i.a.

Hedislerde buyurulub ki, Allah-Teala gözeldir ve gözelliyi sevir. O, insanı Yer üzünde özüne xelife (canişin) olaraq yaradıb. İnsan bedeninin her bir ezası, ruhunun her bir mertebesi yalnız ve yalnız xeyir emellere, savab niyyetlere hesablanıb. Dilimiz Allahı zikr etmek, Allahın beyendiyi söhbetleri danışmaq, qulaqlarımız Allaha xoş gelen sözleri eşitmek, gözümüz Allahın razı qaldığı menzereleri seyr etmek üçün yaradılıb. Bunları günah emellere serf etmek en azı insafsızlıq, daha doğru desek, insanın öz-özüne zülm etmesi demekdir. Allahın emanet verdiyi bu nemetlerden öz teyinatına uyğun istifade etmeyenler baresinde Qurani-kerim bele buyurur: "Heqiqeten, insan ziyan içindedir" (Esr, 2).

Hezreti Eli (e) şeirlerinin birinde insan heyatının ne qeder qısa olduğunu ve bu heyatın xeyir emellere serf edilmesinin vacibliyini bele vurğulayır:

"Eger insan 60 il yaşayırsa, bu müddetin yarısını yatmaqla keçirir ve savab iş göre bilmir.
Qalan yarı hissesinin yarısında da azyaşlı ve tecrübesiz olduğu üçün, sağı soldan, yeni yaxşını pisden seçe bilmir.
O biri yarısının üçde birini var-dövlet toplamağa, çörek pulu qazanmağa ve ailesine serf edir.
Yerde qalan hisse de xestelik, qocalıq ve ölüm qorxusu ile keçir.
Heyat dediyim bu qayda ile keçir,
Demeli, ömrünün uzunluğu ile öyünen adam heqiqeten nadandır…"

İslam tarixine nezer salsaq, hem müqeddes İslam Peyğemberinin, hem imamların, hem de böyük

<< 1 [2] 3 4 >>